Araştırma Makalesi
Covid-19 Salgınında Uzaktan Eğitim Sürecinde Web 2.0 Araçlarının Kullanımı İle İlgili Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri
Öz
Bu çalışmada, tüm dünya ülkelerini etkileyen Covid-19 salgını ile birlikte öğrenme-öğretme sürecinde sıklıkla başvurulan web 2.0 araçları hakkında öğretmenlerin görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmada olgu bilim yöntemi kullanılmıştır. Çalışma grubu amaçlı örnekleme türlerinden ölçüt örnekleme ile belirlenmiştir. Buna göre ölçüt sınıf öğretmenlerinin eğitim-öğretim ortamlarında en az 1 ay web 2.0 araçlarını kullanmış olmaları olarak belirlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 2020-2021 eğitim ve öğretim yılında Çanakkale il merkezinde görev yapan 30 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri yarı-yapılandırılmış görüşme formu aracılığı ile toplanmıştır. Görüşmelerden elde edilen veriler, içerik analizi yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonunda öğretmenlerin web 2.0 araçları ile ilgili bilgilerinin sınırlı olduğu buna paralel olarak Web 2.0 araçlarını nadiren kullandıkları görülmektedir. Bununla birlikte, araştırmaya katılan öğretmenler Covid-19 sürecinde web 2.0 araçlarını kullanmanın eğitim için avantajlı olduğunu ve bu araçların yapılandırmacı yaklaşıma uygun olduğunu belirtmişlerdir. Öğretmenlerin, bu süreçte web 2.0 araçlarını kullanım becerilerini artırdığı, ölçme değerlendirme aracı olarak web 2.0 araçlarını kullandıkları verilerine ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ajjan, H.,& Hartshorne, R. (2008). Investigating faculty decision stoadopt Web 2.0 technologies: Theory and empirical tests. The Internet and Higher Education, 11(2), 71-80.
- Akca, M. (2020). Covid-19’un havacılık sektörüne etkisi. Eurasian Journal of Researches in Social and Economics, 7(5), 45–64
- Akpınar, E., Aktamış, H., & Ergin, O. (2005). Fen bilgisi dersinde eğitim teknolojisi kullanılmasına ilişkin öğrenci görüşleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(1), 93–100.
- Altıparmak, M. (2011). E-Öğrenme ve uzaktan eğitimde açık kaynak kodlu öğrenme yönetim sistemleri. Akademik Bilişim’11 - XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri Kitabı içinde (319- 327. ss.). Malatya.
- Altıparmak, M.,& Nakiboğlu, M. (2005). Fen bilimleri eğitimi lisansüstü tez çalışmalarında uygulanan nitel ve nicel yöntemler. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (17), 355-358.
- Avcı, F.(2022). Effects on primary school teacher candidates of developing and implementing jigsaw technique activities enriched with educational games in science and technology teaching lessons. Acta Educationis Generalis,12(1) 41-73.
- Baek, J. H.,Jones, E., Bulger, S., &Taliaferro, A. (2018). Physical education teacher perceptions of technology-related learning experiences: A qualitative investigation. Journal of Teaching in Physical Education, 37(2), 175-185.
- Benson, R.,&Samarawickrema, G. (2009). Addressing the context of e-learning: using transactional distance theory to inform design. Distance Education, 30(1), 5-21.
- Blannin, J. (2015). The role of the teacher in primary school Web 2.0 use. Contemporary Educational Technology, 6(3), 188–205.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Chmiliar, l. (2010). Multiple-casedesigns. In A. J. Mills, G. Eurepas& E. Wiebe (Eds.), Encyclopedia of case study research (pp 582-583). USA: SAGE Publications.
- Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry&research design: Choosing among five approaches ( 2. Baskı). USA: SAGE Publications.
- Deans, P.C. (2009). Social software and web 2.0 technology trends. New York: Information Science Reference.
- Erbil, D. G.,& Kocabaş, A. (2019). Sınıf öğretmenlerinin eğitimde teknoloji kullanımı, tersine çevrilmiş sınıf ve işbirlikli öğrenme hakkındaki görüşleri. İlköğretim Online, 18(1), 31- 51.
- Gerring, J. (2007). Case study research: Principles and practices. New York: Cambridge University Press.
- Günüç, S., Odabaşı, H. F., & Kuzu, A. (2013). 21. yüzyıl öğrenci özelliklerinin öğretmen adayları tarafından tanımlanması: Bir twitter uygulaması, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(4), 436-455.
- Halis, İ. (2001). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Konya: Mikro Yayınları.
- Hancock, R.D. &Algozzine, B. (2006). Doing case study research. New York: Teachers College Press.
- Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimler Dergisi, 7(1), 603-634.
- İlhan, A. Ç. (2004). 21. yüzyılda öğretmen yeterlikleri. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58, 40-45
- İşman, A. (2008). Uzaktan Eğitim. Pegem A Yayınları. 3. Baskı
- Karalar, H., ve Özdemir, S. (2013). Anlamsal web temelli öğretimde yönlendirmenin kazanıma ve kalıcılığa etkisi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi,1(1),1-16.
- Karaman, S., Yıldırım, S.,ve Kaban, A. (2008). Öğrenme 2.0 yaygınlaşıyor: Web 2.0 uygulamalarının eğitimde kullanımına ilişkin araştırmalar ve sonuçları. XIII. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildirileri
- Karasar, N. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Akademi.
- Korucu, A. T. ve Yucel, A. (2015). Bilişim teknolojileri öğretmenlerinin dinamik web teknolojilerini eğitimde kullanmalarına yönelik görüşleri. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(2).
- M.E.B., Halkla ilişkiler ve organizasyon ilişkileri. (2012). Görüşme Teknikleri. Ankara
- Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörü: S. Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
- Norton, P. And Hathaway, D. (2008). On its way to k-12 classrooms, web 2.0 goes to graduate school. Computers in the Schools, 25(3), s. 163-180.
- O'Reilly, T. (2007). What is Web 2.0: Design patterns and business models for the next generation of software. Communications & Strategies, 1(3), 17-37
- Özerbaş, M. A.,& Akın Mart, Ö. (2017). İngilizce öğretmen adaylarının web 2.0 kullanımına ilişkin görüş ve kullanım düzeyleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3). s1152-1167
- Paydar, S.,& Doğan, A. (2019). Öğretmen adaylarının açık ve uzaktan öğrenme ortamlarına yönelik görüşleri. Eğitim ve Teknoloji, 1(2), 154-162.
- Sarsar, F.,Başbay, M. ve Başbay, A. (2015). Öğrenme-öğretme sürecinde sosyal medya kullanımı. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 418-431.
- Seggie, N. ve Bayyurt, Y. (2017). Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımlar. Ankara: Anı Yayıncılık Tekin, H. H., (2006). Nitel araştırma yönteminin bir veri toplama tekniği olarak derinlemesine görüşme. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3(13), 101-116.
- TÜBA. (2020). Covid-19 küresel salgın değerlendirme raporu. Retrieved from http://www.tuba.gov.tr/les/images/2020/kovidraporu/TÜBA Covid-19 Raporu 2. Güncelleme.pdf
- Türnüklü, A. (2000). Eğitim bilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. Sayı: 24 (543-559).
- Uysal, Ö.,& Kuzu, A. (2011). Çevrimiçi eğitimde kalite standartları: Amerika örnekleri. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(1). 49-75.
- Volery, T.,&Lord, D. (2000). Critical success factors in online education. International Journal of Educational Management. 14(5), 216-223.
- Yalman, M. & Başaran, B. (2018). Web 2.0 araçlarıyla geliştirilen uzaktan eğitim materyallerine yönelik eğitim fakültesi öğrencilerinin görüşleri . AJIT-e: Bilişim Teknolojileri Online Dergisi, 9 (34) , 81-95 . DOI: 10.5824/1309-1581.2018.4.006.x
- Yıldırım, A., Şimşek, H. (2003). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları. Yuen, S. C.-Y.,Yaoyuneyong, G., &Yuen, P. K. (2011). Perceptions, interest, anduse: Teachersand Web 2.0 tools in education. International Journal of Technology in Teaching& Learning, 7(2), 109–123.
- Yükseltürk, E. , Altıok, S. & Üçgül, M. (2017). Evaluation of a scientific activity about use of web 2.0 technologies in education: The participants` views .Journal of Instructional Technologies and Teacher Education , 6 (1) , 1-8
Opinions of Classroom Teachers on the Use of Web 2.0 Tools in the Distance Education Process in the Covid-19 Epidemic
Öz
Kaynakça
- Ajjan, H.,& Hartshorne, R. (2008). Investigating faculty decision stoadopt Web 2.0 technologies: Theory and empirical tests. The Internet and Higher Education, 11(2), 71-80.
- Akca, M. (2020). Covid-19’un havacılık sektörüne etkisi. Eurasian Journal of Researches in Social and Economics, 7(5), 45–64
- Akpınar, E., Aktamış, H., & Ergin, O. (2005). Fen bilgisi dersinde eğitim teknolojisi kullanılmasına ilişkin öğrenci görüşleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(1), 93–100.
- Altıparmak, M. (2011). E-Öğrenme ve uzaktan eğitimde açık kaynak kodlu öğrenme yönetim sistemleri. Akademik Bilişim’11 - XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri Kitabı içinde (319- 327. ss.). Malatya.
- Altıparmak, M.,& Nakiboğlu, M. (2005). Fen bilimleri eğitimi lisansüstü tez çalışmalarında uygulanan nitel ve nicel yöntemler. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (17), 355-358.
- Avcı, F.(2022). Effects on primary school teacher candidates of developing and implementing jigsaw technique activities enriched with educational games in science and technology teaching lessons. Acta Educationis Generalis,12(1) 41-73.
- Baek, J. H.,Jones, E., Bulger, S., &Taliaferro, A. (2018). Physical education teacher perceptions of technology-related learning experiences: A qualitative investigation. Journal of Teaching in Physical Education, 37(2), 175-185.
- Benson, R.,&Samarawickrema, G. (2009). Addressing the context of e-learning: using transactional distance theory to inform design. Distance Education, 30(1), 5-21.
- Blannin, J. (2015). The role of the teacher in primary school Web 2.0 use. Contemporary Educational Technology, 6(3), 188–205.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Chmiliar, l. (2010). Multiple-casedesigns. In A. J. Mills, G. Eurepas& E. Wiebe (Eds.), Encyclopedia of case study research (pp 582-583). USA: SAGE Publications.
- Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry&research design: Choosing among five approaches ( 2. Baskı). USA: SAGE Publications.
- Deans, P.C. (2009). Social software and web 2.0 technology trends. New York: Information Science Reference.
- Erbil, D. G.,& Kocabaş, A. (2019). Sınıf öğretmenlerinin eğitimde teknoloji kullanımı, tersine çevrilmiş sınıf ve işbirlikli öğrenme hakkındaki görüşleri. İlköğretim Online, 18(1), 31- 51.
- Gerring, J. (2007). Case study research: Principles and practices. New York: Cambridge University Press.
- Günüç, S., Odabaşı, H. F., & Kuzu, A. (2013). 21. yüzyıl öğrenci özelliklerinin öğretmen adayları tarafından tanımlanması: Bir twitter uygulaması, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(4), 436-455.
- Halis, İ. (2001). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Konya: Mikro Yayınları.
- Hancock, R.D. &Algozzine, B. (2006). Doing case study research. New York: Teachers College Press.
- Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimler Dergisi, 7(1), 603-634.
- İlhan, A. Ç. (2004). 21. yüzyılda öğretmen yeterlikleri. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58, 40-45
- İşman, A. (2008). Uzaktan Eğitim. Pegem A Yayınları. 3. Baskı
- Karalar, H., ve Özdemir, S. (2013). Anlamsal web temelli öğretimde yönlendirmenin kazanıma ve kalıcılığa etkisi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi,1(1),1-16.
- Karaman, S., Yıldırım, S.,ve Kaban, A. (2008). Öğrenme 2.0 yaygınlaşıyor: Web 2.0 uygulamalarının eğitimde kullanımına ilişkin araştırmalar ve sonuçları. XIII. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildirileri
- Karasar, N. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Akademi.
- Korucu, A. T. ve Yucel, A. (2015). Bilişim teknolojileri öğretmenlerinin dinamik web teknolojilerini eğitimde kullanmalarına yönelik görüşleri. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(2).
- M.E.B., Halkla ilişkiler ve organizasyon ilişkileri. (2012). Görüşme Teknikleri. Ankara
- Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörü: S. Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
- Norton, P. And Hathaway, D. (2008). On its way to k-12 classrooms, web 2.0 goes to graduate school. Computers in the Schools, 25(3), s. 163-180.
- O'Reilly, T. (2007). What is Web 2.0: Design patterns and business models for the next generation of software. Communications & Strategies, 1(3), 17-37
- Özerbaş, M. A.,& Akın Mart, Ö. (2017). İngilizce öğretmen adaylarının web 2.0 kullanımına ilişkin görüş ve kullanım düzeyleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3). s1152-1167
- Paydar, S.,& Doğan, A. (2019). Öğretmen adaylarının açık ve uzaktan öğrenme ortamlarına yönelik görüşleri. Eğitim ve Teknoloji, 1(2), 154-162.
- Sarsar, F.,Başbay, M. ve Başbay, A. (2015). Öğrenme-öğretme sürecinde sosyal medya kullanımı. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 418-431.
- Seggie, N. ve Bayyurt, Y. (2017). Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımlar. Ankara: Anı Yayıncılık Tekin, H. H., (2006). Nitel araştırma yönteminin bir veri toplama tekniği olarak derinlemesine görüşme. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3(13), 101-116.
- TÜBA. (2020). Covid-19 küresel salgın değerlendirme raporu. Retrieved from http://www.tuba.gov.tr/les/images/2020/kovidraporu/TÜBA Covid-19 Raporu 2. Güncelleme.pdf
- Türnüklü, A. (2000). Eğitim bilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. Sayı: 24 (543-559).
- Uysal, Ö.,& Kuzu, A. (2011). Çevrimiçi eğitimde kalite standartları: Amerika örnekleri. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(1). 49-75.
- Volery, T.,&Lord, D. (2000). Critical success factors in online education. International Journal of Educational Management. 14(5), 216-223.
- Yalman, M. & Başaran, B. (2018). Web 2.0 araçlarıyla geliştirilen uzaktan eğitim materyallerine yönelik eğitim fakültesi öğrencilerinin görüşleri . AJIT-e: Bilişim Teknolojileri Online Dergisi, 9 (34) , 81-95 . DOI: 10.5824/1309-1581.2018.4.006.x
- Yıldırım, A., Şimşek, H. (2003). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları. Yuen, S. C.-Y.,Yaoyuneyong, G., &Yuen, P. K. (2011). Perceptions, interest, anduse: Teachersand Web 2.0 tools in education. International Journal of Technology in Teaching& Learning, 7(2), 109–123.
- Yükseltürk, E. , Altıok, S. & Üçgül, M. (2017). Evaluation of a scientific activity about use of web 2.0 technologies in education: The participants` views .Journal of Instructional Technologies and Teacher Education , 6 (1) , 1-8
Toplam 40 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Nisan 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 5 Sayı: 1 |
