Redirecting to http://dergipark.org.tr/_fragment?_hash=86ZRT7Fx5jSmAUsqs9Wb9lQxEXSv2G2Ps8-qfv1iw0Y&_path=id%3D395305%26_format%3Dhtml%26_locale%3Dtr%26_controller%3DApp%255CController%255CSite%255CArticleController%253A%253AesiArticleStats.
Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

DOĞA KAMPI DESTEKLİ ÇEVRE EĞİTİMİNİN ÇEVRE SORUNLARINA YÖNELİK FARKINDALIK VE TUTUMA ETKİSİ

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 2, 90 - 106, 29.12.2018

Zehra Tuğçe Özgel Mustafa Aydoğdu , Ezgi Güven Yıldırım

Öz

Bu araştırmanın amacı doğa kampı
destekli çevre eğitiminin öğrencilerin çevre sorunlarına yönelik farkındalık ve
tutumları üzerine etkisini araştırmaktır. Araştırmada ön test son test kontrol
gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu
2014-2015 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde Ankara ili, sosyoekonomik düzeyi
iyi olan bir özel okulda öğrenim gören iki farklı şubedeki 7. sınıf öğrencileri
oluşturmuştur. Araştırma süresince deney grubunda doğa kampı destekli
gezi-gözlem öğretim yöntemi, kontrol grubunda ise geleneksel öğretim yöntemi
kullanılmıştır. Çalışmada ölçme aracı olarak Güven ve Aydoğdu (2012) tarafından
geliştirilen çevre sorunlarına yönelik farkındalık ölçeği ve Güven (2013)
tarafından geliştirilen çevre sorunlarına yönelik tutum ölçeği kullanılmıştır.
Çalışmanın sonucunda grupların hem farkındalık ölçeği son test ortalama
puanları arasında hem de tutum ölçeği son test puan ortalamaları arasında deney
grubu lehine anlamlı bir farklılık bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Doğa kampı destekli gezi-gözlem yöntemi çevre eğitimi çevre sorunları farkındalık tutum

Kaynakça

  • Açar, S. (2010). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersinde Gözlem Gezisi Uygulamasının Öğrencilerin Eleştirel Düşünme Becerisine Ve Çevre Duyarlılığına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
  • Akay, C. (2013). Ortaokul Öğrencilerinin Yaparak-Yaşayarak Öğrenme Temelli TÜBİTAK 4004 Bilim Okulu Projesi Sonrası Bilim Kavramına Yönelik Görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 326-338.
  • Algur, Ö. F., Aydoğan, M. N., Ozaner, F. S. & Türkez, H. (2006). Palandöken Dağları (Erzurum) ve Sarıkamış (Kars) çevrelerinin bilimsel eğitim amaçlı kullanımı. Tübitak Çevre, Atmosfer, Yer ve Deniz Bilimleri Araştırma Grubu Proje No 106Y110.
  • Alım, M. (2006). Avrupa Birliği üyelik sürecinde Türkiye’de çevre ve ilköğretimde çevre eğitimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(2), 599-616.
  • Arıkan, R. (2013). Araştırma Yöntem ve Teknikleri. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Atasoy, E. (2006). Çevre İçin Eğitim Çocuk Doğa Etkileşimi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  • Ay, M. A. (2015). Gezi Gözlem ve İnceleme Yönteminin 7. Sınıf Sosyal Bilgiler Programında "Ekonomi ve Sosyal Hayat" Ünitesinde Vakıflar Konusunun İşlenmesinde Öğrenci Başarı ve Tutumları Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
  • Aytaç, A. (2014). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Eğitimlerinde Gezi-Gözlem Metodunun Yeri ve Önemi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(21), 55- 69.
  • Balcı, A. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma, Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Bilen, M. (2006). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Bodzin, M., Klein, S. & Weaver, S. (2010). The Inclusion of Environmental Education in Science Teacher Education. New York: Springer.
  • Bulut, İ. & Sevindi, C. (2006). Palandöken Dağları, Erzurum ve Sarıkamış dolaylarının bilimsel eğitim amaçlı kullanımı. Tübitak Çevre, Atmosfer, Yer ve Deniz Bilimleri Araştırma Grubu Proje No 105Y009.
  • Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Cebeci, M., Ozaner., F. S. & Özgür, M. E. (2006). Kemaliye (Erzincan) ve çevresinde ekoloji temelli çevre eğitimi. Tübitak Çevre, Atmosfer, Yer ve Deniz Bilimleri Araştırma Grubu Proje No 105Y010.
  • Cohen, L., Manion, L. & Marrison, K. (2007). Research Methods in Education. London: Routledge Falmer.
  • ÇEDGM, (2004). Türkiye Çevre Atlası. http://ahmetsaltik.net/arsiv/2012/06/Turkiye_Cevre_Atlasi_ Cevre_Bakanligi.pdf adresinden 09 Şubat 2018’de alınmıştır.
  • Çilenti, K. (1994). Eğitim Teknolojisi ve Öğretim. Ankara: Kadıoğlu.
  • Dresner, M. & Gill, M. (1994). Environmental Education at Summer Nature Camp. Journal of Environmental Education, 25(3), 35-41.
  • Ekmekci, İ., Mutlu E. & Ozaner, F. S. (2001). Kıyı erozyonu konusunda bilimsel eğitim. Tübitak Çevre, Atmosfer, Yer ve Deniz Bilimleri Araştırma Grubu Proje No 101Y001.
  • Ertuğ, A. (2007). Lise 2. Sınıf Biyoloji Dersinde Okutulan “Biyosferdeki Yaşama Birlikleri” Konusunun Geleneksel ve Gezi-Gözlem Yöntemiyle Öğretimin Öğrenmeye Olan Etkisinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Goodwin, D. & Adkins, J. (1997). Problem-Solving Environmental Science on the Chesapeake Bay. School Science Review, 78(284), 49-55.
  • Güher, H. & Kırgız, T. (2007). İğneada Longoz Ormanları ve Meriç Delta’sının bilimsel eğitim amaçlı kullanımı. Tübitak Çevre, Atmosfer, Yer ve Deniz Bilimleri Araştırma Grubu Proje No YDABAG106Y107.
  • Güler, T. (2009). Ekoloji Temelli Bir Çevre Eğitiminin Öğretmenlerin Çevre Eğitimine Karşı Görüşlerine Etkileri. Eğitim ve Bilim, 34(151), 30-43.
  • Güven, E. (2011). Çevre Eğitiminde Tahmin-Gözlem-Açıklama Destekli Proje Tabanlı Öğrenme Yönteminin Farklı Değişkenler Üzerine Etkisi ve Yönteme İlişkin Öğrenci Görüşleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Güven, E. (2013). Çevre Sorunlarına Yönelik Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Öğretmen Adaylarının Tutumlarının Belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 41-430. Güven, E. ve Aydoğdu, M. (2012). Çevre Sorunlarına Yönelik Farkındalık Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Öğretmen Adaylarının Farkındalık Düzeylerinin Belirlenmesi. Öğretmen Eğitimi ve Eğitimcileri Dergisi, 1(2), 185-202.
  • Karasar, N. (2004). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Atlas Yayın Dağıtım.
  • Kaskens, A., Meijberg, W., Stokking, K. & Van, L. (1999). Evaluating Environmental Education. Cambridge, UK: IUCN.
  • Kayacılar, C. & Ozaner, F. S. (2006). Kapadokya Yöresi’nin bilimsel eğitim amaçlı kullanımı. Tübitak Çevre, Atmosfer, Yer ve Deniz Bilimleri Araştırma Grubu Proje No YDABAG105Y017.
  • Keleş, Ö., Uzun, N. & Varnacı Uzun, F. (2010). Öğretmen Adaylarının Çevre Bilinci, Çevresel Tutum, Düşünce ve Davranışlarının Doğa Eğitimi Projesine Bağlı Değişimi ve Kalıcılığının Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 384-401.
  • Kuhlemeier, H., Lagerweij, N. & Van den Bergh, H. (1999). Environmental Knowledge, Attitudes and Behavior in Dutch Secondary Education. Journal of Environmental Education, 30 (2), 4-14.
  • Louv, R. (2008). Doğadaki Son Çocuk. (Çeviren: Temürcü, C.). Ankara: TÜBİTAK.
  • MEB, (2005a). İlköğretim 1-5 sınıf programları tanıtım el kitabı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
  • Mittelstaedt, R., Sanker, L. & Vanderveer, B. (1999). Impact of A Weekılong Experiential Education Program On Environmental Attitude And Awareness. Journal of Experiential Education, 22(3), 138–148.
  • Novak, J. D. (2003). A Preliminary Statement on Research in Science Education. Journal of Research in Science Education, 40, 1-7.
  • Özdemir, O. (2010). Doğa Deneyimine Dayalı Çevre Eğitiminin İlköğretim Öğrencilerinin Çevrelerine Yönelik Algı Ve Davranışlarına Etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 125-138.
  • Özgen, N. (2011). Fiziki Coğrafya Dersi Öğretim Metoduna Farklı Bir Yaklaşım: Gezi- Gözlem Destekli Öğretim. Marmara Coğrafya Dergisi, 23, 373-388.
  • Palmberg, E. I. & Kuru, J. (2000). Outdoor Activities as a Basis for Environmental Responsibility. The Journal of Environmental Education, 31(4), 32-36.
  • Patton, M. (2002). Qualitative Research and Evaluation Methods. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Pereira, R., Pinho, R., Lopes, L., Antunes, S. C., Abrantes, N. & Gonçalves, F. (2006). Helping Teachers to Use Urban Natural Areas for Science Teaching and Environmental Education. Fresenius Environmental Bulletin, 15(11), 1467-1473.
  • Sipahioğlu, Ş., Yıldız, K. & Yılmaz, M. (2008). Çevre Bilimi. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
  • Smith, G. & Williams, D. (1999). Ecological Education in Action: Onweaving Education, Culture and the Environment. USA: State University Of New York Press.
  • Şen, A. N. (2011). 10. Sınıf Biyoloji Dersinde Okutulan Popülasyon Ekolojisi Konusunun Öğretilmesinde Sunuş Yolu ve Gezi-Gözlem Yöntemi Kullanılarak Öğrenme Üzerindeki Etkisinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Şimşekli, Y., Ergül, R. & Şanlı, M. (2001, 5-7 Haziran). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerine Fen Bilgisi Dersi Kapsamında Verilen Çevre Eğitiminin Çevre Ve Çevre Koruma Bilincine Etkisinin İncelenmesi. X. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Bolu.
  • Tosun, O. (2012). İlköğretim Canlılar Dünyasını Gezelim Tanıyalım Ünitesinin Anlaşılmasında Gezi Gözlem ve Düz Anlatım Yöntemlerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
  • Ünal, S., Mançuhan, E. & Sayar, A. A. (2001). Çevre: Bilinci, Bilgisi ve Eğitimi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayınları, Döner Sermaye İşletmesi, Teknik Eğitim Fakültesi.

IMPACT OF NATURE CAMP-ASSISTED ENVIRONMENTAL EDUCATION ON AWARENESS AND ATTITUDE TOWARDS ENVIRONMENTAL PROBLEMS

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 2, 90 - 106, 29.12.2018

Zehra Tuğçe Özgel Mustafa Aydoğdu , Ezgi Güven Yıldırım

Öz

The
purpose of this study is to investigate effect of nature camp-assisted
environmental education on students’ awareness and attitude towards
environmental problems. In this study, quasi-experimental design which was
pre-test/post-test control group was implemented. The working group of study
consisted of 7th grade students from two separate classes at a private
secondary school with high socio-economic level in Ankara in the spring
semester of 2014-2015 academic year. Nature camp-assisted excursion-observation
teaching method was used in the experimental group and traditional teaching
method was used in the control group. Awareness scale towards environmental
problems which is developed by Güven ve Aydoğdu (2012) and attitude scale
towards environmental problems which is developed by Güven (2013) were used as
the data collection tools. As a result of the study, it was found that there
was a significant difference in favor of the experiment group among the point
averages of both the awareness scale and attitude scale posttest of the groups.

Anahtar Kelimeler

Nature camp-supported excursion-observation method environmental education environmental problems; awareness attitude

Kaynakça

  • Açar, S. (2010). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersinde Gözlem Gezisi Uygulamasının Öğrencilerin Eleştirel Düşünme Becerisine Ve Çevre Duyarlılığına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
  • Akay, C. (2013). Ortaokul Öğrencilerinin Yaparak-Yaşayarak Öğrenme Temelli TÜBİTAK 4004 Bilim Okulu Projesi Sonrası Bilim Kavramına Yönelik Görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 326-338.
  • Algur, Ö. F., Aydoğan, M. N., Ozaner, F. S. & Türkez, H. (2006). Palandöken Dağları (Erzurum) ve Sarıkamış (Kars) çevrelerinin bilimsel eğitim amaçlı kullanımı. Tübitak Çevre, Atmosfer, Yer ve Deniz Bilimleri Araştırma Grubu Proje No 106Y110.
  • Alım, M. (2006). Avrupa Birliği üyelik sürecinde Türkiye’de çevre ve ilköğretimde çevre eğitimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(2), 599-616.
  • Arıkan, R. (2013). Araştırma Yöntem ve Teknikleri. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Atasoy, E. (2006). Çevre İçin Eğitim Çocuk Doğa Etkileşimi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  • Ay, M. A. (2015). Gezi Gözlem ve İnceleme Yönteminin 7. Sınıf Sosyal Bilgiler Programında "Ekonomi ve Sosyal Hayat" Ünitesinde Vakıflar Konusunun İşlenmesinde Öğrenci Başarı ve Tutumları Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
  • Aytaç, A. (2014). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Eğitimlerinde Gezi-Gözlem Metodunun Yeri ve Önemi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(21), 55- 69.
  • Balcı, A. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma, Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Bilen, M. (2006). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Bodzin, M., Klein, S. & Weaver, S. (2010). The Inclusion of Environmental Education in Science Teacher Education. New York: Springer.
  • Bulut, İ. & Sevindi, C. (2006). Palandöken Dağları, Erzurum ve Sarıkamış dolaylarının bilimsel eğitim amaçlı kullanımı. Tübitak Çevre, Atmosfer, Yer ve Deniz Bilimleri Araştırma Grubu Proje No 105Y009.
  • Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Cebeci, M., Ozaner., F. S. & Özgür, M. E. (2006). Kemaliye (Erzincan) ve çevresinde ekoloji temelli çevre eğitimi. Tübitak Çevre, Atmosfer, Yer ve Deniz Bilimleri Araştırma Grubu Proje No 105Y010.
  • Cohen, L., Manion, L. & Marrison, K. (2007). Research Methods in Education. London: Routledge Falmer.
  • ÇEDGM, (2004). Türkiye Çevre Atlası. http://ahmetsaltik.net/arsiv/2012/06/Turkiye_Cevre_Atlasi_ Cevre_Bakanligi.pdf adresinden 09 Şubat 2018’de alınmıştır.
  • Çilenti, K. (1994). Eğitim Teknolojisi ve Öğretim. Ankara: Kadıoğlu.
  • Dresner, M. & Gill, M. (1994). Environmental Education at Summer Nature Camp. Journal of Environmental Education, 25(3), 35-41.
  • Ekmekci, İ., Mutlu E. & Ozaner, F. S. (2001). Kıyı erozyonu konusunda bilimsel eğitim. Tübitak Çevre, Atmosfer, Yer ve Deniz Bilimleri Araştırma Grubu Proje No 101Y001.
  • Ertuğ, A. (2007). Lise 2. Sınıf Biyoloji Dersinde Okutulan “Biyosferdeki Yaşama Birlikleri” Konusunun Geleneksel ve Gezi-Gözlem Yöntemiyle Öğretimin Öğrenmeye Olan Etkisinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Goodwin, D. & Adkins, J. (1997). Problem-Solving Environmental Science on the Chesapeake Bay. School Science Review, 78(284), 49-55.
  • Güher, H. & Kırgız, T. (2007). İğneada Longoz Ormanları ve Meriç Delta’sının bilimsel eğitim amaçlı kullanımı. Tübitak Çevre, Atmosfer, Yer ve Deniz Bilimleri Araştırma Grubu Proje No YDABAG106Y107.
  • Güler, T. (2009). Ekoloji Temelli Bir Çevre Eğitiminin Öğretmenlerin Çevre Eğitimine Karşı Görüşlerine Etkileri. Eğitim ve Bilim, 34(151), 30-43.
  • Güven, E. (2011). Çevre Eğitiminde Tahmin-Gözlem-Açıklama Destekli Proje Tabanlı Öğrenme Yönteminin Farklı Değişkenler Üzerine Etkisi ve Yönteme İlişkin Öğrenci Görüşleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Güven, E. (2013). Çevre Sorunlarına Yönelik Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Öğretmen Adaylarının Tutumlarının Belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 41-430. Güven, E. ve Aydoğdu, M. (2012). Çevre Sorunlarına Yönelik Farkındalık Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Öğretmen Adaylarının Farkındalık Düzeylerinin Belirlenmesi. Öğretmen Eğitimi ve Eğitimcileri Dergisi, 1(2), 185-202.
  • Karasar, N. (2004). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Atlas Yayın Dağıtım.
  • Kaskens, A., Meijberg, W., Stokking, K. & Van, L. (1999). Evaluating Environmental Education. Cambridge, UK: IUCN.
  • Kayacılar, C. & Ozaner, F. S. (2006). Kapadokya Yöresi’nin bilimsel eğitim amaçlı kullanımı. Tübitak Çevre, Atmosfer, Yer ve Deniz Bilimleri Araştırma Grubu Proje No YDABAG105Y017.
  • Keleş, Ö., Uzun, N. & Varnacı Uzun, F. (2010). Öğretmen Adaylarının Çevre Bilinci, Çevresel Tutum, Düşünce ve Davranışlarının Doğa Eğitimi Projesine Bağlı Değişimi ve Kalıcılığının Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 384-401.
  • Kuhlemeier, H., Lagerweij, N. & Van den Bergh, H. (1999). Environmental Knowledge, Attitudes and Behavior in Dutch Secondary Education. Journal of Environmental Education, 30 (2), 4-14.
  • Louv, R. (2008). Doğadaki Son Çocuk. (Çeviren: Temürcü, C.). Ankara: TÜBİTAK.
  • MEB, (2005a). İlköğretim 1-5 sınıf programları tanıtım el kitabı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
  • Mittelstaedt, R., Sanker, L. & Vanderveer, B. (1999). Impact of A Weekılong Experiential Education Program On Environmental Attitude And Awareness. Journal of Experiential Education, 22(3), 138–148.
  • Novak, J. D. (2003). A Preliminary Statement on Research in Science Education. Journal of Research in Science Education, 40, 1-7.
  • Özdemir, O. (2010). Doğa Deneyimine Dayalı Çevre Eğitiminin İlköğretim Öğrencilerinin Çevrelerine Yönelik Algı Ve Davranışlarına Etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 125-138.
  • Özgen, N. (2011). Fiziki Coğrafya Dersi Öğretim Metoduna Farklı Bir Yaklaşım: Gezi- Gözlem Destekli Öğretim. Marmara Coğrafya Dergisi, 23, 373-388.
  • Palmberg, E. I. & Kuru, J. (2000). Outdoor Activities as a Basis for Environmental Responsibility. The Journal of Environmental Education, 31(4), 32-36.
  • Patton, M. (2002). Qualitative Research and Evaluation Methods. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Pereira, R., Pinho, R., Lopes, L., Antunes, S. C., Abrantes, N. & Gonçalves, F. (2006). Helping Teachers to Use Urban Natural Areas for Science Teaching and Environmental Education. Fresenius Environmental Bulletin, 15(11), 1467-1473.
  • Sipahioğlu, Ş., Yıldız, K. & Yılmaz, M. (2008). Çevre Bilimi. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
  • Smith, G. & Williams, D. (1999). Ecological Education in Action: Onweaving Education, Culture and the Environment. USA: State University Of New York Press.
  • Şen, A. N. (2011). 10. Sınıf Biyoloji Dersinde Okutulan Popülasyon Ekolojisi Konusunun Öğretilmesinde Sunuş Yolu ve Gezi-Gözlem Yöntemi Kullanılarak Öğrenme Üzerindeki Etkisinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Şimşekli, Y., Ergül, R. & Şanlı, M. (2001, 5-7 Haziran). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerine Fen Bilgisi Dersi Kapsamında Verilen Çevre Eğitiminin Çevre Ve Çevre Koruma Bilincine Etkisinin İncelenmesi. X. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Bolu.
  • Tosun, O. (2012). İlköğretim Canlılar Dünyasını Gezelim Tanıyalım Ünitesinin Anlaşılmasında Gezi Gözlem ve Düz Anlatım Yöntemlerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
  • Ünal, S., Mançuhan, E. & Sayar, A. A. (2001). Çevre: Bilinci, Bilgisi ve Eğitimi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayınları, Döner Sermaye İşletmesi, Teknik Eğitim Fakültesi.
Toplam 45 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Zehra Tuğçe Özgel

Mustafa Aydoğdu

Ezgi Güven Yıldırım 0000-0002-8378-700X

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2018
Gönderilme Tarihi 15 Şubat 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Özgel, Z. T., Aydoğdu, M., & Güven Yıldırım, E. (2018). DOĞA KAMPI DESTEKLİ ÇEVRE EĞİTİMİNİN ÇEVRE SORUNLARINA YÖNELİK FARKINDALIK VE TUTUMA ETKİSİ. Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 90-106.
 Kapak Resmi İndir
Değerli Meslektaşlarımız,
IHEAD'ın son sayısının (Cilt 10-Sayı 1) yayımlandığını bildirmekten mutluluk duymaktayız. Sayının yayımlanmasında emeği geçen editör kurulu üyelerine, hakemlere ve yazarlara değerli katkılarından dolayı özel teşekkürlerimizi sunarız. Ayrıca, IHEAD'ın gelecek sayısını (Cilt 10-Sayı 2) Aralık 2025 itibariyle yayımlamayı planlamaktayız. Ocak 2024 tarihinden itibaren dergimize Türkçe makalelerin yanı sıra İngilizce makaleler de kabul etmekteyiz. Eğitimle ile ilgili makalelerinizi değerlendirmekten büyük bir memnuniyet duyacağımızı bildirir katkılarınız için şimdiden teşekkür ederiz.
Editör Kurulu
Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi (IHEAD) by Aksaray Üniversitesi Eğitim Fakültesi içeriği CC BY-NC-SA 4.0. lisansına sahiptir.
by-nc-sa.svg

Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi (IHEAD) dünyada araştırmacılar, yayıncılar ve bilim insanları tarafından en fazla kullanılan benzerlik yazılımlarından birisi olan iThenticate'i kullanmaktadır.

ithenticate-badge-rec-reverse.jpg


Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi (IHEAD) açık erişimli bir dergidir.
Open-Access-logo.png