Teorik Makale
BibTex RIS Kaynak Göster

Ortaöğretim Öğretmen Eğitimi için Esnek ve Sistematik Model

Yıl 2021, Cilt: 2 Sayı: 2, 69 - 94, 27.09.2021
https://doi.org/10.55661/jnate.981787

Öz

Ortaöğretim öğretmen eğitimine yönelik farklı modeller uygulamaya konulmaktadır. Ancak öğretmen eğitimine yönelik model arayışı devam etmektedir. Bu çalışmada, özellikle Türkiye’deki ortaöğretim öğretmen eğitimi sorunlarına çözüm bulmak ve uluslararası öğretmen eğitimi standartlarını karşılamak amacıyla Esnek ve Sistematik Model önerilmiştir. Modelde, öğretmen eğitimini politik bir sorun olarak görme, araştırma odaklı, uzlaşmacı ve yansıtıcı uygulama değerler dizileri ile öğrenci merkezlilik, araştırma odaklılık, kuram-uygulama bağlantısı ve bütüncüllük ilkeleri benimsenmiştir. Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikler Çerçevesi, Milli Eğitim Bakanlığı’nın Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri, Öğretmenlik Eğitim Programları Değerlendirme ve Akreditasyon Derneği’nin Öğretmen Eğitimi Standartları ve 21. yüzyıl becerileri bağlamında belirlenen standartlar temel alınmıştır. Ardışık modelde, eğitim süresi iki yıl olarak belirlenmiştir. Öğreneni merkeze alan insancıl program tasarım yaklaşımını öneren modelde, farklı disiplinleri bir arada ele alan bütünleşik program türü ve döngüsel program geliştirme modeli tercih edilmiştir. Programa başvuru ve kabul koşullarında, Akademik Personel ve Lisansüstü Eğitimi Giriş Sınavı, lisans mezuniyet not ortalaması ve mülakat notu ölçüt olarak belirlenmiştir. Esnek ve Sistematik Modelde, zorunlu derslerin yerel kredilerinin toplamı 47, AKTS miktarı 88; seçmeli derslerde yerel kredi toplamı 24, AKTS miktarı 32 olarak belirlenmiş ve seçmeli ders grupları sunulmuştur. Modelin etkili yürütülebilmesi için öğretim elemanı ve öğrenci etkileşiminin sağlanması, disiplinler arası bağlantının kurulması, öğretim elemanları ile uygulama öğretmenlerinin niceliği ve niteliğinin yükseltilmesi, nitelikli öğretmen adaylarının programa alınması, tüm paydaşlar arasındaki işbirliğinin sağlanması, mezunların desteklenmesi ve programın sürekli değerlendirilerek geliştirilmesi önerilmiştir.

Kaynakça

  • Adıgüzel, A. (2013). Pedagojik formasyon temelli alan öğretmenlerinin öğretme-öğrenme sürecine ilişkin yeterlik düzeyleri. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 48-64.
  • Akdemir, A. S. (2013). Türkiye’de öğretmen yetiştirme programlarının tarihçesi ve sorunları. Electronic Turkish Studies, 8(12), 15-26.
  • Akhan, N. E. ve Demirezen, S. (2020). A different experience for preservice social studies teachers: Researcher teacher model. SDU International Journal of Educational Studies, 7(1), 1-15. doi: 10.33710/sduijes.594077.
  • Akın, S. ve Solmaz, G. (2019). Araştırmacı öğretmenin desteklenmesi: Bir durum çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 20(2), 383-401. doi: 10.12984/egeefd.588166
  • Aksoy, E. ve Gözütok, D. (2014). Amerika Birleşik Devletleri, Finlandiya, Singapur ve Türkiye'de öğretmen eğitimindeki dönüşümler. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 13(25), 23-46.
  • Arslan, Y. (8-10 Eylül 2011). Eğitim fakültelerinin öğrenci sayısı ve öğretim üyesi sayısı değişkenlerine göre incelenmesi. Sözel bildiri, 20. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, Burdur.
  • Ashton, P., & Crocker, L. (1987). Systematic study of planned variations: The essential focus of teacher education reform. Journal of Teacher Education, 38(3), 2-8. doi:10.1177/002248718703800302
  • Aşılıoğlu, B. ve Kina, İ. (2018). Öğretmen yetiştirme sistemimizde öğrenci seçme ve yerleştirme sorunu. M. Ergün, B. Oral ve T. Yazar (Ed.), Öğretmen yetiştirme sistemimiz içinde (ss. 247-277). Ankara: Pegem.
  • Avrupa Komisyonu. (2013). Avrupa’da öğretmenler ve okul liderlerine ilişkin temel veriler. Eurydice Raporu. Luxemburg: Publications Office of the European Union.
  • Azar, A. (2011). Türkiye’deki öğretmen eğitimi üzerine bir söylem: Nitelik mi, nicelik mi? Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(1), 36-38.
  • Bakaç, E., & Özen, R. (2017). Examining preservice teachers’ material design self-efficacy beliefs based on their technological pedagogical content knowledge competencies. Ahi Evran University Kırşehir Faculty of Education Journal (KEFAD), 18(2), 613-632.
  • Barber, M. & Mourshed, M. (2007). How the world’s best-performing school systems come out on top. New York, NY: McKinsey & Company.
  • Başbay, M., Ünver, G. ve Bümen, N. (2009). Ortaöğretim alan öğretmenliği tezsiz yüksek lisans öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları: Boylamsal bir çalışma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 59(59), 345–366.
  • Baştürk, S. (2014). Öğretmenlik uygulaması dersinin öğretmen adaylarının görüşlerine göre incelenmesi. İlköğretim Online, 8(2), 439-456.
  • Berry, B., Montgomery, D., & Snyder, J. (2008). Urban Teacher Residency Models and Institutes of Higher Education: Implications for teacher preparation. The National Council for Accreditation of Teacher Education. Retrieved from http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED503644.pdf.
  • Brinia, V., & Psoni, P. (2021). How to teach social entrepreneurship to teacher-candidates through cultural promenades: the teacher-candidates’ views. Educational Studies, 47(3), 369-382. doi: 10.1080/03055698.2020.1717929
  • Buchberger, B., Campos, P., Kallos, D., & Stephenson, J. (Ed.). (2000). Green Paper on Teacher Education in Europe: High Quality Teacher Education for High Quality Education and Training. Thematic Network on Teacher Education in Europe. Fakultetsnämnden för lärarutbildning: Umeå universitet.
  • Buhuttah, T. M., Xiaouan, C., Ullah, H., & Javed, S. (2019). Analysis of curriculum development stages from the perspective of Tyler, Taba and Wheeler. European Journal of Social Sciences, 58(1), 14-22.
  • Campbell, C. & Henning, M. (2010). Planning, teaching, and assessing elementary education interdisciplinary curriculum. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 22(2), 179-186.
  • Chakraborty, A. & Mondal, B. C. (2014). Attitude of prospective teachers towards teaching profession. American Journal of Social Sciences, 2(6), 120-125.
  • Clark, D. D. (2008). A study of West Virginia teachers: Using 21st century tools to teach in a 21st century context. Unpublished PhD Thesis, Marshall University, West Virginia.
  • Cochran-Smith, M. & Fries, K. (2008). Research on teacher education: changing times, changing paradigms. In M. Cochran-Smith, S. Feiman-Nemser & D.J. McIntyre (Ed.), Handbook of Research on Teacher Education: Enduring Questions in Changing Contexts (pp. 1050-1093). New York: Routledge.
  • Çakmakçı, C. C. (2017). Avrupa Birliği'ne üye ülkelerden İngiltere, Almanya, Fransa ve Finlandiya ile Türkiye'deki ana dili öğretmeni yetiştirme programlarının karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Ankara.
  • Çalışıcı, B. (2019). 2006-2018 yılları arasında Türkiye’de öğretmen yetiştirme politikalarına ilişkin bir değerlendirme. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Çepni, O. ve Aydın, F. (2015). Coğrafya öğretmen adaylarının öğretmenlik uygulaması dersi kapsamında karşılaştığı sorunlar ve çözüm önerileri. Türkiye Sosyal Araştırmalar dergisi, 19(2), 285-304. doi:10.20296/tsad.00711
  • Çepni, S., Küçük, M. ve Gökdere, M. (16-18 Eylül 2002). Hizmet öncesi öğretmen eğitimi programlarındaki araştırmalara yönelik derslerin incelenmesi. Sözel bildiri, V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara.
  • Darling-Hammond, L. (2000). How teacher education matters. Journal of Teacher Education, 51(3), 166-173.
  • Darling-Hammond, L. (2009). Steady work: How Finland is building a strong teaching and learning system. Voices in Urban Education, 15-25.
  • Darling-Hammond, L., Hyler, M. E., & Gardner, M. (2017). Effective teacher professional development. Paolo Alto, CA: Learning Policy Institute.
  • Denner, P. R., Salzman, S. A., & Newsome, J. D. (2001). Selecting the qualified: A standards-based teacher education admission process. Journal of Personnel Evaluation, 15, 165-180. doi: 10.1023/A:1012748624856.
  • Dennis, B. D. V. (2016). Teacher residency melds classroom theory with clinical practice. PDK International, 97(7), 14-18. doi:10.1177/0031721716641642
  • Dimici, K. (02-04 Mayıs 2019). Öğretmen Eğitimi programlarının uluslararasılaşmasında yaşanan zorluklar ve çözüm önerileri. Sözel bildiri, Bilim, Eğitim, Sanat ve Teknoloji Sempozyumu, İzmir.
  • Doğanay, A., Taş, M. A., Yeşilpınar, M., Yolcu, E., Türkkan, B. T., Mediha, S. ve Akbulut, T. (2015). Hizmet öncesi öğretmen eğitiminde model arayışı. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 5(9), 1-21.
  • Eğitim Reformu Girişimi [ERG]. (2021). Eğitim izleme raporu: 2020. https://www.egitimreformugirisimi.org/egitim-izleme-raporu-2020-ogretmenler/ adresinden elde edildi.
  • Elliot, J. (1993). Three perspectives on coherence and continuity in teacher education. In J. Elliot (Ed.), Reconstructing teacher education (pp. 15-19). London: Falmer Press.
  • Erkan-Şahenk, S. S. (2014). Türkiye, Fransa, İtalya ve İspanya Öğretmen yetiştirme sistemlerinin karşılaştırılması. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 7-18. Eşme, İ. (2003). Yüksek öğretmen okulları. İstanbul: Bilgi ve Başarı Yayınevi.
  • Eurydice. (2014). The teacher profession in Europe: Practices, perceptions and policies. Brussels: EACEA.
  • Eurydice. (2017). Structural indicators for monitoring educational and training systems in Europe. Brussels: EACEA.
  • Frymier, A. B. & Houser, M. L. (2000). The teacher-student relationship as an interpersonal relationship. Communication Education, 49(3), 207-219. doi: 10.1080/03634520009379209.
  • Gatti, L. (2019). learning to teach in an urban teacher residency. Urban Education, 54(9), 1233–1261. Retrieved from https://doi.org/10.1177/0042085916641171.
  • Hacettepe üniversitesi eğitim raporu (2017). Türkiye’de öğretmen eğitimi ve istihdamı: Mevcut durum ve öneriler. http://www. egitim. hacettepe.edu. tr/belge/OgretmenEgitimi-istihdam_Raporu. pdf. adresinden elde edildi.
  • Hobson, A. J. (2002). Student teachers' perceptions of school-based mentoring in initial teacher training (ITT). Mentoring and Tutoring, 10(1), 5-20. doi: 10.1080/13611260220133117.
  • Humprey, D. C., Wechester, M. E., & Hough, H. J. (2008). Characteristics of effective alternative teacher certification programs. Teacher College Record, 110, 1-63.
  • Jamwal, S. B. (2012). Teacher education: Issues and their remedies. Internal Journal of Educational Planning & Administration, 2(2), 85-90. Retrieved from http://www.ripublication.com/ijepa/ijepav2n2_04.pdf.
  • Jones, S. (2012). Trauma narratives and nomos in teacher education. Teaching Education, 23(2), 131-152. doi: 10.1080/10476210.2011.625087.
  • Kabaran, G. G. ve Görgen, I. (2016). Güney Kore, Hong Kong, Singapur ve Türkiye’deki öğretmen yetiştirme sistemlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 478-495. doi: 10.14686/buefad.v5i2.5000171265
  • Kander, R. G. (2003, Kasım). A successful experiment in curriculum integration: integrated science and technology at James Madison University. Oral Presentation, 33rd Annual Frontiers in Education Conference, Westminster. doi: 10.1109/FIE.2003.1266006
  • Karakütük, K. (2001). Demokratik laik eğitim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Kavas-Büyükgöze, A. ve Bugay, A. (2009). Öğretmen adaylarının hizmet öncesi eğitimlerinde gördükleri eksiklikler ve çözüm önerileri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(25), 13–21.
  • Kavcar, C. (1998). Türkçe eğitimi ve sorunları. Ankara Üniversitesi TÖMER Dil Dergisi, 65, 5-17.
  • Kelm, J., Warring, D. R., & Rau, R. (2001). Impact of multicultural training on school psychology and education students. Journal of Instructional Psychology, 2(4), 249- 252.
  • Kennedy, M. M. (1999). The role of preservice teacher education. In L. Darling-Hammond & G. Skyes (Ed.), Teaching as the learning profession: Handbook of policy and practice (pp. 54-86). San Francisco: Jossey Bass.
  • Kiraz, E. (2001). Aday öğretmen-rehber öğretmen etkileşimi mesleki gelişimde diğer boyut. Eurasian Journal of Educational Research, 5, 85-92.
  • Kissock, C., & Richardson, P. (2010). Calling for action within the teaching profession: It is time to internationalize teacher education. Teaching Education, 21(1), 89-101. doi: 10.1080/10476210903467008
  • Korthagen, F. A. J. (2004). In search of essence of a good teacher: Towards a more holistic approach in teacher education. Teaching and Teacher Education, 20, 77-97. doi:10.1016/j.tate.2003.10.002
  • Köse, A. (2017). Pedagojik formasyon eğitiminde görevli akademisyenlere göre pedagojik formasyon uygulaması: Sorunlar, çözüm önerileri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 709-732.
  • Krokfors, L., Kynäslahti, H., Stenberg, K., Toom, A., Maaranen, K., Jyrhämä, R., Byman, R., & Kansanen, P. (2011). Investigating Finnish teacher educators’ views on research‐based teacher education. Teaching Education, 22(1), 1-13. doi: 0.1080/10476210.2010.542559
  • Lim, K. M. (2013). Teacher education in Singapore. Retrieved from https://repository.nie.edu.sg/bitstream/10497/16308/1/SEAMEO%20RIHED-2013-LimKM_a.pdf.
  • Long, D., & Riegle, R. (2002). Teacher education: The key to effective school reform. Westport, CT: Bergin & Garvey.
  • Lonning, R., Defranco, C., & Weinland, T. P. (1998). Development of theme based, interdisciplinary, integrated curriculum: A theoretical model. School Science and Mathematics, 98(6), 312-319. doi: 10.1111/j.1949-8594.1998.tb1
  • Malewski, E., & Phillion, J. (2009). International field experiences: The impact of class, gender and race on the perceptions and experiences of preservice teachers. Teaching and Teacher Education, 25(1), 52-60. doi: 10.1016/j.tate.2008.06.007
  • Marcezly, B. (2001). Instructor’s manual for supervision in education. United States of America: An Aspen Publication.
  • McLaren, P., & Jaramillo, N. (2007). Pedagogy and praxis in the age of empire: Towards a new humanism. Potterdam: Brill.
  • MEXT. (2015). The Development of Education in Japan: 2008-2015 National Report of Japan. Retrieved from https://www.mext.go.jp/en/policy/education/overview/index.htm.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2017a). Öğretmen strateji belgesi 2017-2023. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/06/20170609-13-1.pdf adresinden elde edildi.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2017b). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri. http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_12/11115355_Öğretmenlik_Mesleği_Genel_Yeterlikleri.pdf adresinden elde edildi.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2018). 2023 eğitim vizyonu. http://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_EGITIM_VIZYONU.pdf adresinden elde edildi.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2020). Pedagojik formasyon sertifikalarının geçerliliğine ilişkin karar. (Duyuru) https://ttkb.meb.gov.tr/ adresinden elde edildi.
  • Ministere Education Nationale (2013). Formation des enseignants: Éléments de comparaison nternational, Concertation sur la refondation de l’école de la République, France. Retrieved from https://www.education.gouv.fr/bo/13/Hebdo30/MENE1315928A.htm.
  • Mirzajani, H., Mahmud, R., Ayub, A. F. M., & Luan, W. S. (2015). A Review of research literature on obstacles that prevent use of ICT in pre-service teachers’ educational courses. International Journal of Education and Literacy Studies, 3(2). Retrieved from https://doi.org/10.7575/aiac.ijels.v.3n.2p.25
  • Mishra, P., & Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: A framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017-1054.
  • Morrison, K. A. (2009). Making teacher education more democratic: Incorporating student voice and choice, part two. Educational Horizons, 102-115. National Council for Accreditation for Teacher Education [NCATE]. (2008). Professional Standards for the Accreditation of Teacher Preparation Institutions. Retrieved from http://caepnet.org/~/media/Files/caep/accreditation-resources/ncate-standards-2008.pdf?la=en
  • Ndlovu, T. P. (1997). The Development of a Teaching Practice Curriculum for Teacher Education in Zimbabwe. Unpublished PhD Thesis, University of South Africa, South Africa.
  • Nelson, J. L., Palonsky, S. B., & Carlson, K. (1990). Critical issues in education: Dialogues and dialectics. Boston: McGraw-Hill.
  • Niemi, H., & Jakku-Sihvonen, R. (2011). Teacher Education in Finland. In M. V. Zuljan & J. Vogrinc (Ed.), European Dimensions of Teacher Education – Similarities and Differences (pp. 53-83). Slovenia: University of Ljubljana.
  • Niklasson, L. (2011). Teacher Education in Sweden. In M. V. Zuljan & J. Vogrinc (Ed.), European Dimensions of Teacher Education – Similarities and Differences (pp. 97-113). Slovenia: University of Ljubljana.
  • Ofsted. (2014). Handbook for the inspection of further education and skills. Retrieved from www.ofsted.gov.uk/resources/handbook-for-inspection-of-further-education-and-skills. Okçabol, R. (2005). Öğretmen yetiştirme sistemimiz. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Orakci, Ş. (2015). Şangay, Hong Kong, Singapur, Japonya ve Güney Kore’nin öğretmen yetiştirme sistemlerinin incelenmesi. Asya Öğretim Dergisi, 3(2), 26-43.
  • Organisation for Economic Co-operation and Development [OECD]. (2014). Education at a glance 2014: OECD indicators. Paris: Organisation for Economic Co-operation and Development.
  • Organisation for Economic Co-operation and Development [OECD]. (2018). Education at a glance 2018: OECD indicators. Paris: Organisation for Economic Co-operation and Development. Retrieved from https://www.oecd-ilibrary.org/docserver/eag-2018-en.pdf expires=1626515183&id=id&accname=guest&checksum=D80C9AD3251A4ACCBC8EC00C65B38BFE.
  • Ornstein, A. C., & Hunkins, F. P. (2016). Curriculum: Foundations, principles, and issues. US: Pearson Education. Ostinelli, G. (2009). Teacher education in Italy, Germany, England, Sweden and Finland. European Journal of Education, 44(2), 291-308.
  • Öğretmen Eğitimi Programları Değerlendirme ve Akreditasyon Derneği [EPDAD]. (2016). Öğretmen eğitiminde program değerlendirme ve akreditasyon el kitabı. https://epdad.org.tr/data/genel/ogretmen_egitiminde_kalite_guvencesi_ve_program_akreditasyonu.pdf adresinden elde edildi.
  • Özcan, M. (2013). Okulda üniversite: Türkiye’de öğretmen eğitimini yeniden yapılandırmak için bir model önerisi. https://tusiad.org/tr/yayinlar/raporlar/item/7344-okulda-universite-turkiyede-ogretmen-egitimini-yeniden-yapilandirmak-icin-bir-model-onerisi adresinden elde edildi.
  • Özoğlu, M. (2010). Türkiye’de öğretmen yetiştirme sisteminin sorunları. Ankara: SETA.
  • Paker, T. (2008). Öğretmenlik uygulamasında öğretmen adaylarının uygulama öğretmeni ve uygulama öğretim elemanlarının yönlendirmesiyle ilgili yaşadıkları sorunlar. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(1), 132–139.
  • Partnership for 21st Century Learning. (2009). P21 Framework Definitions. Retrieved from http://static.battelleforkids.org/documents/p21/P21_Framework_DefinitionsBFK.pdf
  • Požarnik, B. M. (2011). Teacher education in Europe between unity and diversity. In M. V. Zuljan & J. Vogrinc (Ed.), European Dimensions of Teacher Education – Similarities and Differences (pp. 23-33). Slovenia: University of Ljubljana.
  • Sachs, J. (2003). Teacher professional standards: Controlling or developing teaching? Teachers and teaching, 9(2), 175-186. doi: 10.1080/13540600309373 Sahlberg, P. (2007). Education policies for raising student learning: The Finnish approach. Journal of Education Policy, 22(2), 147-171. doi: 10.1080/02680930601158919
  • Sargent, M. C., & Barker, K. (2002). Preparing early childhood proffessionals: Are there differences between two, four and advanced degree programs. Journal of Early Childhood Teacher Education, 23(4), 349-355.
  • Schleicher, A. (ed.). (2012). Preparing teachers and developing school leaders for the 21st century: Lessons from around the world, OECD Publishing. Retrieved from http://dx.doi.org/10.1787/9789264174559-en.
  • Seo, K. K., & Gibbons, S. (2019). Learner engagement in teacher education. In Oxford Research Encyclopedia of Education. Retrieved from https://oxfordre.com/education/view/10.1093/acrefore/9780190264093.001.0001/acrefore-9780190264093-e-263.
  • Sharma, A., & Bedi, K. (2016). A study of Secondary school teachers’ aptitude about teaching profession. International Journal of Educational Planning and Administration, 6(1), 1-6.
  • Snoek, M. (2011). Teacher Education in Netherlands. In M. V. Zuljan & J. Vogrinc (Ed.), European Dimensions of Teacher Education – Similarities and Differences (pp. 33-53). Slovenia: University of Ljubljana.
  • Sutherland, L. M., Scanlon, L. A., & Sperring, A. (2005). New directions in preparing professionals: Examining issues in engaging students in communities of practice through a school-university partnership. Teaching and Teacher Education, 21, 79-92.
  • Şimşek, S., Alkan, V. ve Erdem, A. R. (2013). Öğretmenlik uygulamasına ilişkin nitel bir çalışma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(34), 63-73. doi: 10.9779/PUJE624
  • TEDMEM. (2020). Eğitim değerlendirme raporu. Ankara: Türk Eğitim Derneği.
  • Topsakal, C. (2015). Türkiye’de öğretmen yetiştirme ve öğretmenlik mesleği politikaları. TYB Akademi Dil Edebiyat ve Sosyal Bilimler Dergisi, 13(13), 97-108.
  • Ulubey, Ö., Yıldırım, K. ve Alpaslan, M. M. (2018). Pedagojik formasyon eğitimi sertifika programının öğretmen adaylarının öğretmen kimliği algısına etkisinin incelenmesi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 48-55.
  • Ulvik, M. & Smith, K. (2011) What characterises a good practicum in teacher education? Education Inquiry, 2(3). 517-536. doi: 10.3402/edui.v2i3.21997
  • Ünver, G. (2003). Öğretmenlik uygulamasında işbirliği: Bir durum çalışması. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(1), 87-100.
  • Ünver, G. (2016). Türkiye'deki hizmet öncesi öğretmen eğitiminde kuram-uygulama bağlantısı. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(1), 61-70.
  • Ünver, G., Bümen, N. ve Başbay, B. (2010). Ortaöğretim alan öğretmenliği tezsiz yüksek lisans derslerine öğretim elemanı bakışı: Ege Üniversitesi örneği. Eğitim ve Bilim, 35(155), 63-77.
  • Üstüner, M. (2004). Geçmişten günümüze Türk eğitim sisteminde öğretmen yetiştirme ve günümüz sorunları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(7), 63-82.
  • Voogt, J., & McKenney, S. (2017). TPACK in teacher education: Are we preparing teachers to use technology for early literacy? Technology, Pedagogy and Education, 26(1), 69-83. doi: 10.1080/1475939X.2016.1174730.
  • Yavuz, M., Özkaral, T. ve Yıldız, D. (2015). Uluslararası raporlarda öğretmen yeterlikleri ve öğretmen eğitimi. SDU International Journal of Educational Studies, 2(2), 60-71.
  • Yıldırım, A. (2011). Öğretmen eğitiminde çatışma alanları ve yeniden yapılanma. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 1-17.
  • Yuan, R., & Zhang, L. J. (2017). Exploring student teachers' motivation change in initial teacher education: A Chinese perspective. Teaching and Teacher Education, 61, 142-152. doi:10.1016/j.tate.2016.10.010
  • Yücel Toy, B. (2015). Türkiye’deki hizmet öncesi öğretmen eğitimi araştırmalarının tematik analizi ve öğretmen eğitimi politikalarının yansımaları. Eğitim ve Bilim, 178, 23-60. doi: 10.15390/EB.2015.4012
  • Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (1998). Eğitim fakültelerinde öğretmen yetiştirme programlarının yeniden düzenlenmesi. Ankara: Yükseköğretim Kurulu.
  • Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (2007a). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları. 20 Temmuz 2014 tarihinde http://www.yok.gov.tr/web/guest/yayinlarimiz adresinden elde edildi.
  • Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (2007b). Üniversitelerimizde uygulanacak olan “Ortaöğretim Alan Öğretmenliği Tezsiz Yüksek Lisans Programları” açılması için başvuru formu. Ankara, [Online] http://www.yok.gov.tr/egitim/tezsizyl/tezsizyl.htm adresinden elde edildi.
  • Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (Ekim, 2008). Yüksek lisans programı açılması. B.30.0.EÖB.0.00.00.03.02.03-3035, Ankara.
  • Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (2009). Bologna süreci. https://uluslararasi.yok.gov.tr/uluslararasilasma/bologna adresinden elde edildi.
  • Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (2010). Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikler Çerçevesi: 7. Düzey (Yüksek Lisans Eğitimi) Yeterlilikleri. http://tyyc.yok.gov.tr/?pid=34 adresinden elde edildi.
  • Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (2015). Pedagojik Formasyon Eğitimi Sertifika Programına İlişkin Çerçeve Usul ve Esaslar. https://www.yok.gov.tr/Sayfalar/Kurumsal/IdariBirimler/egitim_ogretim_daire_bsk/pedagojik-formasyon-usul-ve-esaslar.aspx adresinden elde edildi.
  • Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (2020a). Öğretmenlik alanları, atama ve ders okutma esasları. https://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2021_03/04114029_9_cizelgeveesaslar.pdf adresinden elde edildi.
  • Yükseköğretim Kurulu [YÖK]. (2020b). YÖK'ten Eğitim Fakültelerinin Müfredatlarına Yönelik Tarihi Karar. https://www.yok.gov.tr/Sayfalar/Haberler/2020/egitim-fak%C3%BCltelerine-yetki-devri.aspx adresinden elde edildi.
  • Yüksek Öğretim Kalite Kurulu [YÖKAK]. (2020). YÖKAK alt ölçütler rehberi. https://www.yokak.gov.tr/Common/Docs/Site_degerlendirme_prog_doc_v_2_0/Ek7AltOlcutlerRehberi.pdf adresinden elde edildi. Yüksel-Sahin, F. (2008). Communication skill levels in Turkish prospective teachers. Social Behavior and Personality: An International Journal, 36(9), 1283-1294. doi:10.2224/sbp.2008.36.9.1283
  • Yüksel, S. (2011). Türk üniversitelerinde eğitim fakülteleri ve öğretmen yetiştirme. Ankara: Pegem Akademi.
  • Wallice, A. (1991). Training foreign language teachers: A reflective approach. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Wang, A. H., Coleman, A. B., & Coley, R. P. (2003). Preparing teachers around the world. Princeton, NJ: Educational Testing Service.
  • Westbury, I., Sven‐Erik Hansén, S. E., Kansanen, P., & Björkvist, O. (2005). Teacher education for research‐based practice in expanded roles: Finland's experience. Scandinavian Journal of Educational Research, 49(5), 475-485. doi: 10.1080/00313830500267937
  • Wheeler, D. K. (1967). Curriculum process. London: University of London Press Ltd.
  • Wickens, C. (2007). Teaching ICT across the curriculum. In V. Ellis (Ed.) Learning and teaching in secondary schools (pp. 113-123). Exeter: Learning Matters Ltd.
  • Zambas, J. (2021). The 30 most stressful jobs in the world. Retrieved from https://www.careeraddict.com/stressful-jobs.
  • Zeichner, K. M. (1983). Alternative paradigms of teacher education. Journal of Teacher Education, 34(3), 3-9.
  • Zeichner, K. M., & Conklin, H. G. (2017). Beyond knowledge ventriloquism and echo chambers: Raising the quality of the debate in teacher education. In the struggle for the soul of teacher education New York: Routledge.
  • Aycan, Ş. (2015). Liselere öğretmen yetiştirmede geri adım: Yükseköğretmen okullarından pedagojik formasyon kurslarına. MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 61-72. doi: 10.21666/mskuefd.98757
  • Güneş, F. (2016). Öğretmen yetiştirme yaklaşım ve modelleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 413-435.
  • Tuncer, M. ve Berkant, H. G. (2018). Öğretmen yetiştirme programlarının özellikleri. M. Ergün, B. Oral ve T. Yazar (Ed.), Öğretmen yetiştirme sistemimiz içinde (s. 93-127). Ankara: Pegem.
  • Uusiautti, S., & Määttä, K. (2013). Significant trends in the development of Finnish teacher training education programs (1860-2010). Education policy analysis archives, 21, 59.
Toplam 131 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Nil Aykol 0000-0002-0378-8898

Gülsen Ünver 0000-0002-2989-631X

Reha Ataş 0000-0003-0891-3851

Okan Baysal 0000-0001-9951-2169

Yayımlanma Tarihi 27 Eylül 2021
Kabul Tarihi 23 Eylül 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Aykol, N., Ünver, G., Ataş, R., Baysal, O. (2021). Ortaöğretim Öğretmen Eğitimi için Esnek ve Sistematik Model. Öğretmen Eğitimi Ve Öğretim, 2(2), 69-94. https://doi.org/10.55661/jnate.981787