Redirecting to http://dergipark.org.tr/_fragment?_hash=yo4Ir8jYkPb_ObC6DT-zu4IsGbmGA7Aa04WInn3ed0U&_path=id%3D325870%26_format%3Dhtml%26_locale%3Dtr%26_controller%3DApp%255CController%255CSite%255CArticleController%253A%253AesiArticleStats.
Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN OKUMA HATALARININ ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 1, 77 - 88, 30.06.2017

Huzeyfe Bilge , Mukim Sağır

Öz

Bu çalışmada 5, 6, 7 ve 8. sınıf
öğrencilerinin sesli okuma hataları ve okumada davranış hataları
incelenmektedir. Betim ve ilişki taraması modeli çerçevesinde yürütülen
araştırmanın verileri 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Kars ili merkezinde yer
alan 2 farklı ortaokuldaki 5, 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinden elde edilmiştir.
Çalışma grubunda 157 öğrenci yer almıştır. Öğrencilerin sesli okuma hatalarında
hangi hata türünü ne sıklıkla yaptıkları sınıfa ve cinsiyete göre frekans ve
ortalama olarak verilmiştir. Ayrıca okumada davranış hataları da frekans olarak
sınıflara göre verilmiştir. Son olarak öğrencilerin ekleme, atlama, yanlış
okuma ve tekrar hataları cinsiyete, sınıf düzeyine, karnedeki Türkçe dersi
notuna, günlük kitap okuma süresine ve yıllık kitap okuma sayısına göre
karşılaştırılmıştır. Ancak anlamlı fark sadece cinsiyete göre atlama hatasında
tespit edilmiştir. Buna göre kız öğrencilerin atlama hatası ortalaması erkek
öğrencilerinkinden anlamlı ölçüde azdır. Hatalara ortalama olarak bakıldığında
en çok yapılan sesli okuma hataları sırasıyla tekrar, atlama, yanlış okuma ve
eklemedir. Ancak öğrenciler arasında yaygınlık açısından bakıldığında ise
tekrar, atlama, ekleme ve yanlış okuma sıralaması vardır. Okumada davranış
hataları arasında en çok rastlananlar ise baş ile satır takibi ve mesafeyi
ayarlayamamadır. 

Anahtar Kelimeler

Türkçe eğitimi akıcı okuma okuma hatası ortaokul sesli okuma

Kaynakça

  • Acat, M.B. (1996). Okuma güçlükleri ile okuduğunu anlama becerisi arasındaki ilişki düzeyi. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Akyol, H. ve Temur, T. (2006). İlköğretim 3. sınıf öğrencilerinin okuma düzeyleri ve sesli okuma hataları. Ekev Akademi Dergisi, 10(29), s.259-274.
  • Akyol, M. ve Baştuğ, M. (2015). Yapılandırılmış akıcı okuma yönteminin üçüncü sınıf öğrencilerinin akıcı okuma ile okuduğunu anlama becerilerine etkisi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(1), s.125-141.
  • Armbruster, B. B., Lehr, F. ve Osborn, J., O’Rourke, R., Beck, I., Carnine, D., & Simmons, D. (2001). Put reading first, kindergarten through grade 3: the research building blocks for teaching children to read, Erişim Tarihi:13.10.2016, https://lincs.ed.gov/publications/pdf/PRFbooklet.pdf
  • Ateş, S. ve Yıldız, M. (2011). Okumayı farklı yöntemlerle öğrenen ilköğretim üçüncü sınıf öğrencilerinin sesli okuma akıcılıklarının karşılaştırılması, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(1), 101-124.
  • Baştuğ, M. ve Keskin, H. K. (2012). Akıcı okuma becerileri ile anlama düzeyleri (basit ve çıkarımsal) arasındaki ilişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(3), s.227-244.
  • Bay, Y. (2010). İlk okuma yazmayı öğrendiği yönteme göre ilköğretim ikinci sınıf öğrencilerinin okuma yazma hatalarının karşılaştırılması. Milli Eğitim Dergisi, 187, s. 23-38.
  • Baydık, B., Ergül, C. ve Bahap Kudret, Z. (2012). Okuma güçlüğü olan öğrencilerin okuma akıcılığı sorunları ve öğretmenlerinin bu sorunlara yönelik öğretim uygulamaları. İlköğretim Online, 11(3), s.778-789.
  • Calp, M. (2007). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim.
  • Çetinkaya, G. (2010). Türkçe metinlerin okunabilirlik düzeylerinin tanımlanması ve sınıflandırılması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Dündar, H. ve Akyol, H. (2014). Okuma ve anlama problemlerinin tespiti ve giderilmesine ilişkin örnek olay çalışması, Eğitim ve Bilim, 39(171), s. 361-377.
  • Ergül, C. (2012). Okumada güçlük yaşayan öğrencilerin okuma performanslarının öğrenme güçlüğü riski açısından değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(3), s. 2033-2057.
  • Gökçe Sarıpınar, E. ve Erden, G. (2010). Okuma güçlüğünde akademik beceri ve duyusal-motor işlevleri değerlendirme testlerinin kullanılabilirliği, Türk Psikoloji Dergisi, 25(65), s. 56-66.
  • Gündüz, O. ve Şimşek, T. (2011). Anlama Teknikleri 1 Uygulamalı El Kitabı Okuma Eğitimi El Kitabı, Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Güneş, F. (2011). İlköğretimde sesli okumanın önemi ve yararları. Milli Eğitim, 191, s.7-23.
  • Güneş, F. (2007). Ses temelli cümle yöntemi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel.
  • Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri felsefe-yöntem-analiz. Ankara: Seçkin.
  • Kaman, Ş. (2012). Akıcı okuma stratejilerini kullanmanın ilköğretim üçüncü sınıf öğrencilerinde okuma becerisini geliştirmeye etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.
  • Kim, Y. S., Wagner, R. K. ve Foster, E. (2011). Relations among oral reading fluency, silent reading fluency, and reading comprehension: a latent variable study of first-grade readers, Scientific Studies Of Reading, 15(4), s. 338-362.
  • Mavi, S. (1995). Okuma hatalarının okuma alışkanlığına etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • National Reading Panel (US), National Institute of Child Health, & Human Development (US). (2000). Teaching children to read: An evidence-based assessment of the scientific research literature on reading and its implications for reading instruction. Erişim Tarihi: 13.10.2016, https://www.nichd.nih.gov/publications/pubs/nrp/documents/report.pdf
  • Öz, F. (1998). Uygulamalı ilkokuma yazma öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özbay, M. (2013). Anlama teknikleri:1 okuma eğitimi. Ankara: Öncü.
  • Rasinski, T. V., Padak, N., Linek, W. ve Sturtevant, E. (1994). Effects of fluency development on urban second-grade readers, The Journal Of Educational Research, 87(3), s.158-165.
  • Riedel, B. W. (2007). The relation between dibels, reading comprehension, and vocabulary in urban first‐grade students. Reading Research Quarterly, 42(4), s.546-567.
  • Sidekli, S. (2010a). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuma ve anlama becerilerini geliştirme (eylem araştırması). (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Sidekli, S. (2010b). Eylem araştırması: ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin okuma ve anlama güçlüklerinin giderilmesi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 563-580.
  • Tazebay, A. (1995). İlkokul üçüncü ve dördüncü sınıf öğrencilerinin okuma becerilerinin okuduğunu anlamaya etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Yalçın, A. (2006). Türkçe Öğretim Yöntemleri Yeni Yaklaşımlar, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Yılmaz, M. (2000). İlköğretim okullarındaki 4. sınıf öğrencilerinin sesli okuma hatalarının anlama başarısına etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
  • Yılmaz, M. (2006). İlköğretim 3. sınıf öğrencilerinin sesli okuma hatalarını düzeltmede ve okuduğunu anlama becerilerini geliştirmede tekrarlı okuma yönteminin etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Yılmaz, M. (2008). Kelime tekrar tekniğinin akıcı okuma becerilerini geliştirmeye etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 323-350.
  • Yılmaz, M. (2009). Sesli okuma hatalarının tekrarlı okuma yöntemiyle düzeltilmesi. Millî Eğitim, 182, s.19-41.

INVESTIGATION OF SECONDARY SCHOOL STUDENTS’ ORAL READING ERRORS IN LINE WITH VARIOUS VARIABLES

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 1, 77 - 88, 30.06.2017

Huzeyfe Bilge , Mukim Sağır

Öz

This study investigates reading errors
and behavioral faults in reading of 5-8th. grade students. This is a
descriptive and relational survey. Datas collected from 157 many 5-8th. grade
students from two secondary schools in Kars central in 2014-2015 educational
year. Erros types are given as frequences and means according to gender and
grades. Behavioral faults in reading are given as frequences according to
grades as well. Finally, adding, skipping, misreading and repeating errors are
compared in terms of gender, grades, Turkish lesson score in the last school
report, time of daily reading, number of reading books in a year. The only
meaningful difference is determined in skipping error in terms of gender. Girls
have meaningfully less skipping error than boys. The most frequent errors
according to mean are repeating, skipping, misreading and adding. The most
common errors are repeating, skipping, adding and misreading. The most common
behavioral faults in reading are turning head while reading and being unable to
adjust the distance to text. 

Anahtar Kelimeler

Turkish language instruction fleuncy reading reading error secondary school reading aloud

Kaynakça

  • Acat, M.B. (1996). Okuma güçlükleri ile okuduğunu anlama becerisi arasındaki ilişki düzeyi. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Akyol, H. ve Temur, T. (2006). İlköğretim 3. sınıf öğrencilerinin okuma düzeyleri ve sesli okuma hataları. Ekev Akademi Dergisi, 10(29), s.259-274.
  • Akyol, M. ve Baştuğ, M. (2015). Yapılandırılmış akıcı okuma yönteminin üçüncü sınıf öğrencilerinin akıcı okuma ile okuduğunu anlama becerilerine etkisi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(1), s.125-141.
  • Armbruster, B. B., Lehr, F. ve Osborn, J., O’Rourke, R., Beck, I., Carnine, D., & Simmons, D. (2001). Put reading first, kindergarten through grade 3: the research building blocks for teaching children to read, Erişim Tarihi:13.10.2016, https://lincs.ed.gov/publications/pdf/PRFbooklet.pdf
  • Ateş, S. ve Yıldız, M. (2011). Okumayı farklı yöntemlerle öğrenen ilköğretim üçüncü sınıf öğrencilerinin sesli okuma akıcılıklarının karşılaştırılması, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(1), 101-124.
  • Baştuğ, M. ve Keskin, H. K. (2012). Akıcı okuma becerileri ile anlama düzeyleri (basit ve çıkarımsal) arasındaki ilişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(3), s.227-244.
  • Bay, Y. (2010). İlk okuma yazmayı öğrendiği yönteme göre ilköğretim ikinci sınıf öğrencilerinin okuma yazma hatalarının karşılaştırılması. Milli Eğitim Dergisi, 187, s. 23-38.
  • Baydık, B., Ergül, C. ve Bahap Kudret, Z. (2012). Okuma güçlüğü olan öğrencilerin okuma akıcılığı sorunları ve öğretmenlerinin bu sorunlara yönelik öğretim uygulamaları. İlköğretim Online, 11(3), s.778-789.
  • Calp, M. (2007). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim.
  • Çetinkaya, G. (2010). Türkçe metinlerin okunabilirlik düzeylerinin tanımlanması ve sınıflandırılması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Dündar, H. ve Akyol, H. (2014). Okuma ve anlama problemlerinin tespiti ve giderilmesine ilişkin örnek olay çalışması, Eğitim ve Bilim, 39(171), s. 361-377.
  • Ergül, C. (2012). Okumada güçlük yaşayan öğrencilerin okuma performanslarının öğrenme güçlüğü riski açısından değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(3), s. 2033-2057.
  • Gökçe Sarıpınar, E. ve Erden, G. (2010). Okuma güçlüğünde akademik beceri ve duyusal-motor işlevleri değerlendirme testlerinin kullanılabilirliği, Türk Psikoloji Dergisi, 25(65), s. 56-66.
  • Gündüz, O. ve Şimşek, T. (2011). Anlama Teknikleri 1 Uygulamalı El Kitabı Okuma Eğitimi El Kitabı, Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Güneş, F. (2011). İlköğretimde sesli okumanın önemi ve yararları. Milli Eğitim, 191, s.7-23.
  • Güneş, F. (2007). Ses temelli cümle yöntemi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel.
  • Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri felsefe-yöntem-analiz. Ankara: Seçkin.
  • Kaman, Ş. (2012). Akıcı okuma stratejilerini kullanmanın ilköğretim üçüncü sınıf öğrencilerinde okuma becerisini geliştirmeye etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.
  • Kim, Y. S., Wagner, R. K. ve Foster, E. (2011). Relations among oral reading fluency, silent reading fluency, and reading comprehension: a latent variable study of first-grade readers, Scientific Studies Of Reading, 15(4), s. 338-362.
  • Mavi, S. (1995). Okuma hatalarının okuma alışkanlığına etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • National Reading Panel (US), National Institute of Child Health, & Human Development (US). (2000). Teaching children to read: An evidence-based assessment of the scientific research literature on reading and its implications for reading instruction. Erişim Tarihi: 13.10.2016, https://www.nichd.nih.gov/publications/pubs/nrp/documents/report.pdf
  • Öz, F. (1998). Uygulamalı ilkokuma yazma öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özbay, M. (2013). Anlama teknikleri:1 okuma eğitimi. Ankara: Öncü.
  • Rasinski, T. V., Padak, N., Linek, W. ve Sturtevant, E. (1994). Effects of fluency development on urban second-grade readers, The Journal Of Educational Research, 87(3), s.158-165.
  • Riedel, B. W. (2007). The relation between dibels, reading comprehension, and vocabulary in urban first‐grade students. Reading Research Quarterly, 42(4), s.546-567.
  • Sidekli, S. (2010a). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuma ve anlama becerilerini geliştirme (eylem araştırması). (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Sidekli, S. (2010b). Eylem araştırması: ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin okuma ve anlama güçlüklerinin giderilmesi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 563-580.
  • Tazebay, A. (1995). İlkokul üçüncü ve dördüncü sınıf öğrencilerinin okuma becerilerinin okuduğunu anlamaya etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Yalçın, A. (2006). Türkçe Öğretim Yöntemleri Yeni Yaklaşımlar, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Yılmaz, M. (2000). İlköğretim okullarındaki 4. sınıf öğrencilerinin sesli okuma hatalarının anlama başarısına etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
  • Yılmaz, M. (2006). İlköğretim 3. sınıf öğrencilerinin sesli okuma hatalarını düzeltmede ve okuduğunu anlama becerilerini geliştirmede tekrarlı okuma yönteminin etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Yılmaz, M. (2008). Kelime tekrar tekniğinin akıcı okuma becerilerini geliştirmeye etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 323-350.
  • Yılmaz, M. (2009). Sesli okuma hatalarının tekrarlı okuma yöntemiyle düzeltilmesi. Millî Eğitim, 182, s.19-41.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Huzeyfe Bilge

Mukim Sağır

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2017
Gönderilme Tarihi 4 Temmuz 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Bilge, H., & Sağır, M. (2017). ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN OKUMA HATALARININ ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ. Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 77-88.
 Kapak Resmi İndir
Değerli Meslektaşlarımız,
IHEAD'ın son sayısının (Cilt 10-Sayı 1) yayımlandığını bildirmekten mutluluk duymaktayız. Sayının yayımlanmasında emeği geçen editör kurulu üyelerine, hakemlere ve yazarlara değerli katkılarından dolayı özel teşekkürlerimizi sunarız. Ayrıca, IHEAD'ın gelecek sayısını (Cilt 10-Sayı 2) Aralık 2025 itibariyle yayımlamayı planlamaktayız. Ocak 2024 tarihinden itibaren dergimize Türkçe makalelerin yanı sıra İngilizce makaleler de kabul etmekteyiz. Eğitimle ile ilgili makalelerinizi değerlendirmekten büyük bir memnuniyet duyacağımızı bildirir katkılarınız için şimdiden teşekkür ederiz.
Editör Kurulu
Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi (IHEAD) by Aksaray Üniversitesi Eğitim Fakültesi içeriği CC BY-NC-SA 4.0. lisansına sahiptir.
by-nc-sa.svg

Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi (IHEAD) dünyada araştırmacılar, yayıncılar ve bilim insanları tarafından en fazla kullanılan benzerlik yazılımlarından birisi olan iThenticate'i kullanmaktadır.

ithenticate-badge-rec-reverse.jpg


Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi (IHEAD) açık erişimli bir dergidir.
Open-Access-logo.png