Cognitive flexibility is defined as the ability of individuals to develop cognitive strategies in response to new and unexpected situations. This ability is effective in students’ problem-solving, decision-making, and creative thinking skills, enabling them to adapt successfully to their educational and teaching lives in difficult situations. Therefore, examining cognitive flexibility skills in learning and teaching processes is of great importance. This study aimed to examine the current state of studies on cognitive flexibility in the field of education in Türkiye as well as changes and trends over time. A qualitative research process was followed and document analysis was conducted. In this context, 252 studies, 24 of which were doctoral theses, 129 master’s theses and 99 articles, were analysed in accordance with the criteria determined by using the Prisma statement. The data obtained were analysed descriptively according to publication types, publication years, research methods, sub-disciplines, study groups, and data collection tools. According to the general results of the study, the number of studies on cognitive flexibility in the field of education in Türkiye is increasing, and the sub-disciplines in which the studies are conducted are beginning to diversify. A significant increase has been observed in doctoral studies in recent years. Researchers predominantly prefer quantitative research methods and data collection tools such as forms and scales. Based on the research findings, it is considered necessary to increase experimental and qualitative studies aimed at developing cognitive flexibility skills, to encourage multidisciplinary approaches, and to raise awareness through studies conducted with all stakeholders in education.
Bilişsel esneklik, kişilerin yeni ve beklenmedik durumlar karşısında bilişsel stratejiler geliştirme yeteneği olarak tanımlanır. Bu yetenek, öğrencilerin problem çözme, karar verme ve yaratıcı düşünme gibi becerilerinde etkili olurken, zor durumlar karşısında eğitim ve öğretim hayatına başarılı bir şekilde adapte olmalarını sağlamaktadır. Bu nedenle öğrenme ve öğretme süreçlerinde bilişsel esneklik becerisinin incelenmesi büyük önem taşımaktadır. Bu araştırma, Türkiye'deki eğitim alanında bilişsel esneklik üzerine yapılan çalışmaların mevcut durumunu, zaman içerisindeki değişimini ve eğilimlerini incelemeyi amaçlamıştır. Çalışmada nitel araştırma süreci izlenmiş ve doküman analizi yapılmıştır. Bu kapsamda Prizma yönergesi kullanılarak belirlenen ölçütlere uygun 24’ü doktora tezi, 129’u yüksek lisans tezi ve 99’u makale olan 252 çalışma incelenmiştir. Elde edilen veriler; yayın türlerine, yayın yıllarına, araştırma yöntemlerine, ana bilim dallarına, çalışma gruplarına ve veri toplama araçlarına göre betimsel olarak analiz edilmiştir. Çalışmanın genel sonuçlarına göre, Türkiye'de eğitim alanında bilişsel esneklik üzerine yapılan çalışmaların sayısı artmaktadır ve çalışmaların yapıldığı ana bilim dalları çeşitlenmeye başlamıştır. Son yıllarda doktora çalışmalarında belirgin bir artış gözlenmiştir. Araştırmacılar ağırlıklı olarak nicel araştırma yöntemlerini ve form, ölçek gibi veri toplama araçlarını tercih etmektedir. Araştırma bulgularına dayanarak, bilişsel esneklik becerisini geliştirmeye yönelik deneysel ve nitel çalışmaların artırılması, multidisipliner yaklaşımların teşvik edilmesi ve eğitimin tüm paydaşlarıyla yapılacak çalışmalarla farkındalığın artırılması gerektiği düşünülmektedir.
Bu araştırma makalesi, mevcut bilimsel kaynakları analiz ettiği için etik kurul izni gerektirmemektedir ve yazım sürecinde etik ilkelere tamamen uyulmuştur.
Bulunmamaktadır.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Alan Eğitimleri (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 8 Ağustos 2025 |
| Kabul Tarihi | 23 Ekim 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 10 Sayı: 2 |

