Öz
Araştırmanın amacı, Türkiye’de Öğretmenlik Uygulaması dersi üzerine yapılan yüksek lisans ve doktora tezlerinin çeşitli kriterlere göre değerlendirmesini yapmaktır. Lisansüstü tezlere Yükseköğretim Kurulu web sayfasından tez tarama kısmına “Öğretmenlik Uygulaması”” yazılarak ulaşılmıştır. Çalışmada bu şekilde ulaşılan 1997-2020 yılları arasında yazılmış ve yayımlanma izni bulunan 59 tez içerik analizi yöntemi ile incelenmiştir. Veriler SPSS ile frekans ve yüzde tekniği kullanılarak analiz edilmeye çalışılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre çoğunluğu yüksek lisans tezi olan çalışmaların daha çok kadın araştırmacılarla gerçekleştirildiği, incelenen tezlere daha çok erkek öğretim üyelerince danışmanlık yapıldığı, profesör doktor öğretim üyelerinin diğerlerine göre daha çok tez danışmanlığı yaptığı, özellikle üniversiteler bazında Gazi, ODTÜ ve Anadolu üniversitesinde ve bu sayede İç Anadolu bölgesinde öğretmenlik uygulaması konusunun daha çok çalışıldığı ortaya çıkmıştır. Ayrıca tezlerin yapıldığı yıllara bakıldığında 2014-2016 yılları arasında daha fazla tez yapıldığı, tez jürilerinin 3 kişilik olmasının daha çok tercih edildiği, 151-200 arası sayfa sayısı ve 11-15 arası kelime sayısından oluşan başlıkların tercih edildiği, alt problem olarak da 0-5 arası alt probleme sahip tezlerin daha çok olduğu ve daha çok öğretmen adayı görüşü alma şeklinde betimsel yöntem ile tarama modeliyle yapılan çalışmalar olduğu gibi sonuçlara ulaşılmıştır. İncelenen tezlerde uygulama okullarındaki öğrencilerin, okul yöneticilerinin ve uygulama okul koordinatörünün araştırmaya çok fazla dâhil edilmediği fark edilmiştir. Bu sebeple, öğretmenlik uygulamasıyla ilgili yapılan tezlerde daha fazla (ilkokul, ortaokul ve lise) öğrenci, okul yöneticisi ve uygulama okul koordinatörü görüşüne yer verilmelidir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Alkan, C. & Hacıoğlu, F. (1995). Öğretmenlik Uygulamaları. Ankara: Önder Matbaacılık.
- Atmiş, S. (2013). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Uygulaması Sürecini Değerlendirmelerine Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
- Caner, H. N. (2018). Öğretmenlik Uygulaması Dersinin Bağlam, Girdi, Süreç, Ürün Modeline Göre Değerlendirilmesi: İngilizce Öğretmenliği Lisans Programı Örneği. Yayımlanmamış yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
- Davran, A. M. (2020). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Uygulamasında Ders Planı Hazırlama ve Uygulama Durumları. Yayımlanmamış yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Dursun, Ö. Ö. & Kuzu, A. (2008). Öğretmenlik Uygulaması Dersinde Yaşanan Sorunlara Yönelik Öğretmen Adayı ve Öğretim Elemanı Görüşleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi. 25, 159 -178.
- Eski, M. (1992). Öğretmen Adaylarının Gözlem ve Uygulama Çalışmalarında Karşılaştıkları Zorluklar Ve Çözüm Önerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 8, 345-350.
- Fakülte-Okul İşbirliği. (1998). YÖK Dünya Bankası Milli Eğitim Geliştirme Projesi. Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi. Ankara.
- Güngör, İ. C. (2018). Sosyal Bilgiler Eğitiminde Okul Deneyimi ve Öğretmenlik Uygulaması Derslerinin Takip Süreci ve Değerlendirme Yöntemine İlişkin Görüşler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
- Karasar, N. (2018). Araştırmalarda Rapor Hazırlama. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Kiraz, E. (2003). Uygulama Öğretmeni Yeterlilik Ölçeği: Ölçü Aracı Geliştirme Örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 1(4), 12-21.
- Köroğlu, H., Başer, N. & Yavuz, G. (2000). Okullarda Uygulama Çalışmalarının Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 19, 85 – 95.
- MEB (1998). Öğretmen Adaylarının Milli Eğitim Bakanlığına Bağlı Eğitim-Öğretim Kurumlarında Yapacakları Öğretmenlik Uygulamasına İlişkin Yönerge. Tebliğler Dergisi. 1998/2493. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
- Organisation for Economic Co-operation and Development. (2014). Education at a glance 2014: OECD indicators. Paris: Organisation for Economic Co-operation and Development.
- Özçelik, N. (2012). Yabancı Dil Öğretmen Adaylarının Okul Deneyimi ve Öğretmenlik Uygulaması Dersine İlişkin Görüşleri, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 32 (2), 515-536.
- Sağ, R. (2008). Okul Uygulama Çalışmaları Birimi Neden Kurulmalıdır. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 8(14), 128-136.
- Smith, K. & Lev-Ari, L. (2005). The Place of Practicum in Pre-Service Teacher Education. Asian Pacific Journal of Teacher Education. 33(3), 289-302.
- Şahin, E. & Özkılıç, R. (2005). Okul Öncesi Eğitimi Öğretmen Adaylarının Uygulama Dersleri İçin Hazırlanan Uygulama Kılavuzu Hakkındaki Görüşleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 25(2), 115-133.
- Yıldırım, İ. & Vural, Ö. F. (2014). Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme ve Pedagojik Formasyon Sorunu. Journal of Teacher Education and Educators. 3(1), 73-90.
- Yılman, M. (1992). Öğretmenlik Mesleği ve Meseleleri. İstanbul: Türkiye Milli Kültür Vakfı.
- Yüyseköğretim Kurulu, (2018). Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları. Ankara.
Öz
The aim of this study is to evaluate the graduate theses written on Teaching Practice courses in Turkey, according to various criteria. Theses were accessed through the "National Thesis Center" on the website of the Council of Higher Education. The data of this study were collected by using qualitative approaches and document analysis was used in the study. Content analysis was performed on the data of the study. A total of 59 studies were examined with the content analysis method. The vast majority of the data were obtained from theses that were written between 1990 and 2019 and that had permission to be published at the National Thesis Center. The data obtained were analyzed in SPSS package program and frequency and percentage techniques were used. According to the results of the analysis; it is seen that most of the theses on the Teaching Practice course are master's theses, made mostly by female researchers, conducted with thesis advisors who are male lecturers and professor doctors and theses on this subject were made mostly at the universities of Central Anatolia Region and Gazi, METU and Anadolu University rank first among the universities. Some other results are that they are theses mostly with the survey model and the descriptive method in the form of getting teacher candidates’ opinions. Also, between 2014 and 2016, there was a concentration in theses in the field of life science, thesis juries were generally composed of 3 members, thesis titles were between 11-15 words, theses were mostly between 151-200 pages, and the number of sub-problems was 0-5. In the theses examined, it was noticed that the students in the application schools, the school administrators and the application school coordinator were not included in the research. For this reason, more (primary, secondary and high school) students, school administrators and application school coordinator opinions should be included in the theses about teaching practice.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Alkan, C. & Hacıoğlu, F. (1995). Öğretmenlik Uygulamaları. Ankara: Önder Matbaacılık.
- Atmiş, S. (2013). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Uygulaması Sürecini Değerlendirmelerine Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
- Caner, H. N. (2018). Öğretmenlik Uygulaması Dersinin Bağlam, Girdi, Süreç, Ürün Modeline Göre Değerlendirilmesi: İngilizce Öğretmenliği Lisans Programı Örneği. Yayımlanmamış yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
- Davran, A. M. (2020). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Uygulamasında Ders Planı Hazırlama ve Uygulama Durumları. Yayımlanmamış yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Dursun, Ö. Ö. & Kuzu, A. (2008). Öğretmenlik Uygulaması Dersinde Yaşanan Sorunlara Yönelik Öğretmen Adayı ve Öğretim Elemanı Görüşleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi. 25, 159 -178.
- Eski, M. (1992). Öğretmen Adaylarının Gözlem ve Uygulama Çalışmalarında Karşılaştıkları Zorluklar Ve Çözüm Önerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 8, 345-350.
- Fakülte-Okul İşbirliği. (1998). YÖK Dünya Bankası Milli Eğitim Geliştirme Projesi. Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi. Ankara.
- Güngör, İ. C. (2018). Sosyal Bilgiler Eğitiminde Okul Deneyimi ve Öğretmenlik Uygulaması Derslerinin Takip Süreci ve Değerlendirme Yöntemine İlişkin Görüşler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
- Karasar, N. (2018). Araştırmalarda Rapor Hazırlama. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Kiraz, E. (2003). Uygulama Öğretmeni Yeterlilik Ölçeği: Ölçü Aracı Geliştirme Örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 1(4), 12-21.
- Köroğlu, H., Başer, N. & Yavuz, G. (2000). Okullarda Uygulama Çalışmalarının Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 19, 85 – 95.
- MEB (1998). Öğretmen Adaylarının Milli Eğitim Bakanlığına Bağlı Eğitim-Öğretim Kurumlarında Yapacakları Öğretmenlik Uygulamasına İlişkin Yönerge. Tebliğler Dergisi. 1998/2493. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
- Organisation for Economic Co-operation and Development. (2014). Education at a glance 2014: OECD indicators. Paris: Organisation for Economic Co-operation and Development.
- Özçelik, N. (2012). Yabancı Dil Öğretmen Adaylarının Okul Deneyimi ve Öğretmenlik Uygulaması Dersine İlişkin Görüşleri, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 32 (2), 515-536.
- Sağ, R. (2008). Okul Uygulama Çalışmaları Birimi Neden Kurulmalıdır. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 8(14), 128-136.
- Smith, K. & Lev-Ari, L. (2005). The Place of Practicum in Pre-Service Teacher Education. Asian Pacific Journal of Teacher Education. 33(3), 289-302.
- Şahin, E. & Özkılıç, R. (2005). Okul Öncesi Eğitimi Öğretmen Adaylarının Uygulama Dersleri İçin Hazırlanan Uygulama Kılavuzu Hakkındaki Görüşleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 25(2), 115-133.
- Yıldırım, İ. & Vural, Ö. F. (2014). Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme ve Pedagojik Formasyon Sorunu. Journal of Teacher Education and Educators. 3(1), 73-90.
- Yılman, M. (1992). Öğretmenlik Mesleği ve Meseleleri. İstanbul: Türkiye Milli Kültür Vakfı.
- Yüyseköğretim Kurulu, (2018). Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları. Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 26 Mayıs 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020Cilt: 5 Sayı: 2 |
Cited By
Köy Enstitüleri Konusunda Yapılmış Araştırmaların Değerlendirilmesi: 2011-2020 Lisansüstü Tezler
Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi
https://doi.org/10.53444/deubefd.978924
IHEAD'ın son sayısının (Cilt 9-Sayı 1) yayımlandığını bildirmekten mutluluk duymaktayız. Sayının yayımlanmasında emeği geçen editör kurulu üyelerine, hakemlere ve yazarlara değerli katkılarından dolayı özel teşekkürlerimizi sunarız. Ayrıca, IHEAD'ın gelecek sayısını (Cilt 9-Sayı 2) Aralık 2024 itibariyle yayımlamayı planlamaktayız. Ocak 2024 itibariyle dergimize Türkçe makalelerin yanı sıra İngilizce makaleler de kabul etmekteyiz. Eğitimle ile ilgili makalelerinizi değerlendirmekten büyük bir memnuniyet duyacağımızı bildirir katkılarınız için şimdiden teşekkür ederiz.
Editör Kurulu
