Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Integrating Technology into Education: Web 2.0 Tools

Yıl 2024, Cilt: 9 Sayı: 1, 28 - 40, 25.06.2024
https://doi.org/10.47479/ihead.1279043

Öz

Rapid developments in the field of technology in the present day have made the use of technology in educational environments more popular. Web 2.0 tools are among the innovations that technology has brought to educational environments. For effective use of Web 2.0 tools in educational environments, teachers need to be competent and motivated to use these tools. This study, which was conducted with the purpose of revealing the science teachers’ thoughts on Web 2.0 tools, was carried out using the phenomenology design of qualitative research methods. Data obtained through semi-structured interviews with ten science teachers selected using the purposeful sampling method were analyzed using content analysis. As a result of the study, it was seen that technology is an aiding factor in education, also by using Web 2.0 tools in science classes, abstract concepts can be concretized and permanent learning can be achieved. The participants stated that they mostly used these tools to present and assess topics. The participants, who benefitted from Web 2.0 tools as Educators and Users, listed the Web 2.0 tools they used most in science classes as Canva, Kahoot, Wordwall, Quizizz, Padlet, Edpuzzle, Phet and Algodoo. Another result obtained from the study was that interest and motivation levels of students increased when Web 2.0 tools were used in classes.

Kaynakça

  • Alakoç, Z. (2003). Matematik öğretiminde teknolojik modern öğretim yaklaşımları. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(1), 43-49.
  • Almalı, H. ve Yeşiltaş, E. (2020). Sosyal bilgiler eğitiminde coğrafya konularının Web 2.0 teknolojileri kullanılarak öğretiminin öğrencilerin akademik başarı ve tutumlarına etkisi. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 5 (2), 165-182.
  • Anderson, P. (2007). “What is Web 2.0? Ideas, Technologies and Implications For Education”, JISC Technology & Standarts Watch. http://www.jisc.ac.uk/media/documents/techwatch/tsw0701b.pdf
  • Atalmış, S. ve Şimşek, G. (2022). Sosyal bilgiler ve Fen Bilimleri öğretmenlerinin WEB 2.0 araçlarını kullanım yeterlilikleri. Journal of Innovative Research in Social Studies. 5(1), 1-19. https://doi.org/10.47503/jirss.1039178
  • Aytan, T. ve Başal, A. (2015). Türkçe öğretme n adaylarının Web 2. 0 araçlarına yönelik algılarının incelenmesi. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10(7), 149-166.
  • Bünül, R. (2019). Fen alanları öğretmen adaylarının Web 2.0 araçlarının öğretimde kullanımına ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Nitel Araştırmalar. Bilimsel Araştırma, Yöntemleri. (Onbirinci Baskı). Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
  • Boyd, M. ve Ellison, N.B. (2007) Educational and Social Bene of Social Network Sites, Applications to Homan Services Education and Practice, Universty of Mıncsota, USA.
  • Byrne, R. (2009). The effect of Web 2.0 on teaching and learning. Teacher Librarian, 37(2), 50-53.
  • Collis, B.ve Moonen, J. (2008). Web 2.0 tools and processes in higher education: Quality perspectives. Educational Media International, 45(2), 93-106.
  • Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry & research design choosing among five approaches. Sage Publications.
  • Çelik, T. (2020). Web 2.0 araçları kullanımı yetkinliği ölçeği geliştirme çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 449-478.
  • Demirci Güler, M. P. ve Irmak, B.(2018). Fen eğitiminde teknoloji kullanimi üzerine yapilan çalişmalarin içerik analizi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(3), 2473-2496.
  • Engin, A. O., Tösten, R. ve Kaya, M. D. (2010). Bilgisayar destekli eğitim. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 69-80.
  • Ergenç, A. (2011). Web 2.0 ve sanal sosyalleşme: Facebook örneği. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Franklin, T. ve Harmelen, M. (2007). Web 2.0 for content for learning and teaching in higher education. http://www.jisc.ac.uk/media/documents/programmes/digitalrepositories/Web2-content-learning-and-teaching.pdf adresinden ulaşılmıştır.
  • Horzum, M. B. (2007). Web tabanlı yeni öğretim teknolojileri: Web 2.0 araçları. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 6(12), 99-121.
  • Horzum, M. B. 2010. Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsani Bilimler Dergisi, 7(1).
  • İşman, A., 2008. Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı. ISBN: 978-605-5885-25-0, 631s.
  • Kapan, K. & Üncel, R. (2020). Gelişen web teknolojilerinin Türkiye turizmine etkisi. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi,3(3),276-289. https://dergipark.org.tr/en/pub/saktad/issue/59328/756788
  • Kıyıcı, F. B. 2010. “The definitons and preferences of science teacher candidates concerning Web 2.0 tools: A phenomological research study”. Turkish Online Journal of Educational Technology, 9(2), 185-195.
  • Minic, N., Njegus, A. ve Tulić Ceballos, J. (2014). The impact of web 3.0 technologies on tourism information systems.
  • Sinteza 2014-Impact of the Internet on Business Activities in Serbia and Worldwide, 781-787.
  • Mishra, P. ve Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: a framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017– 1054.
  • Mirzeoğlu, D., Aktağ, I., Göcek, E. ve Boşnak, M. (2006). Bilgisayar destekli öğretimin basketbol becerilerinin öğrenimi üzerine etkisi. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri Dergisi, 1(2), 25-34.
  • Norton, P. ve Hathaway, D. (2008). On its way to K-12 classrooms, Web 2.0 goes to graduate school. Computers in the schools,25(3),163-180.
  • https://www.researchgate.net/publication/240953894_On_Its_Way_to_K12_Classrooms_Web_20_Goes_to_Graduate _School. adresinden erişildi.
  • OECD (2009). OECD (Organization of Economic Cooperation and Development). Main findings. Paris: OECD.
  • O'Reilly, T. (2007). What is Web 2.0: Design Patterns and Business Models for the Next Generation of. Communications & Strategies, 65, 17-37. https://www.researchgate.net/publication/24114032 adresinden erişildi.
  • Özmen, F., Aküzüm, C., Sünkür, M. ve Baysal, N. (2011). Sosyal ağ sitelerinin eğitsel ortamlardaki işlevselliği. 6th International Advenced Technologies Symposium (IATS’11), Elazığ, Turkey.
  • Özet, İ. (2014). Kent araştırmaları ve nitel yöntem. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  • Özgen, N., Özbek, R. ve Çelik, H. C. (2006). Coğrafya eğitiminde bilgisayar destekli öğretimin dersin hedeflerine ulaşma düzeyine etkisi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 261-270. DOI: 10.33418 Partnership for 21st Century Learning (2019’a). Framework for 21st Century Learning Definitions. Erişim Adresi: http://static.battelleforkids.org/documents/p21/P21_Framework_DefinitionsB FK.pdf (Erişim tarihi: 02.11.2022)
  • Prashnig, B. (2006). Learning styles and personalized teaching. London, UK: The Continuum International Publishing Group Ltd.
  • Timur, S., Timur, B., Arcagök, S. ve Öztürk, G. (2020). Fen Bilimleri öğretmenlerinin Web 2.0 araçlarına yönelik görüşleri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 63-108.
  • Tu, C., Blocher, M. ve Ntoruru, J. (2008). Integrate Web 2.0 technology to facilitate online professional community: EMI special editing experiences. Educational Media International,45(4), 335–341.
  • Uysal, M., Z. (2020). İlkokul 4. sınıf Fen Bilimleri dersinde Web 2.0 animasyon araçları kullanımının çeşitli değişkenlere etkisi. Yüksek lisans tezi. Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Niğde.
  • Yaman, H., Demirtaş, T. Ve Aydemir, Z. İ. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının dijital pedagojik yeterlilikleri. Electronic Turkish Studies, 8(8), 1407-1419.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.

Eğitime Teknoloji Entegrasyonu: Web 2.0 Araçları

Yıl 2024, Cilt: 9 Sayı: 1, 28 - 40, 25.06.2024
https://doi.org/10.47479/ihead.1279043

Öz

Günümüzde teknoloji alanında gerçekleşen hızlı gelişmeler, eğitim ortamlarında teknoloji kullanımını daha popüler hale getirmiştir. Web 2.0 araçları teknolojinin eğitim ortamlarına getirdiği yenilikler arasında yer almaktadır. Eğitim ortamlarında Web 2.0 araçlarının etkili bir şekilde kullanılabilmesi için öğretmenlerin bu araçları kullanacak yeterliliğe ve motivasyona sahip olmaları gerekmektedir. Fen Bilimleri öğretmenlerinin Web 2.0 araçlarına yönelik düşüncelerini açığa çıkarmak amacıyla yapılan bu çalışma, nitel araştırma yöntemlerinden olgu bilim deseni ile yürütülmüştür. Amaçlı örneklem yöntemiyle seçilen on Fen Bilimleri öğretmeni ile yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılarak elde edilen veriler, içerik analizi ile çözümlenmiştir. Çalışma sonucunda; teknolojinin eğitime yardımcı bir unsur olduğu, fen derslerinde Web 2.0 araçları kullanımı ile soyut kavramların somutlaştırılarak kalıcı öğrenmelerin sağlandığı görüşleri ön plana çıkmıştır. Katılımcılar bu araçları özellikle konu anlatımı ve ölçme değerlendirme yaparken kullandıklarını ifade etmişlerdir. Web 2.0 araçlarından Eğitimci ve Kullanıcı olarak faydalanan katılımcılar; fen derslerinde en çok kullandıkları Web 2.0 araçlarını Canva, Kahoot, Wordwall, Quizizz, Padlet, Edpuzzle, Phet ve Algodoo olarak sıralamışlardır. Ayrıca Web 2.0 araçlarının kullanıldığı derslerde öğrencilerin ilgi ve motivasyon düzeylerinin arttığı da araştırmada ulaşılan sonuçlar
arasındadır.

Kaynakça

  • Alakoç, Z. (2003). Matematik öğretiminde teknolojik modern öğretim yaklaşımları. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(1), 43-49.
  • Almalı, H. ve Yeşiltaş, E. (2020). Sosyal bilgiler eğitiminde coğrafya konularının Web 2.0 teknolojileri kullanılarak öğretiminin öğrencilerin akademik başarı ve tutumlarına etkisi. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 5 (2), 165-182.
  • Anderson, P. (2007). “What is Web 2.0? Ideas, Technologies and Implications For Education”, JISC Technology & Standarts Watch. http://www.jisc.ac.uk/media/documents/techwatch/tsw0701b.pdf
  • Atalmış, S. ve Şimşek, G. (2022). Sosyal bilgiler ve Fen Bilimleri öğretmenlerinin WEB 2.0 araçlarını kullanım yeterlilikleri. Journal of Innovative Research in Social Studies. 5(1), 1-19. https://doi.org/10.47503/jirss.1039178
  • Aytan, T. ve Başal, A. (2015). Türkçe öğretme n adaylarının Web 2. 0 araçlarına yönelik algılarının incelenmesi. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10(7), 149-166.
  • Bünül, R. (2019). Fen alanları öğretmen adaylarının Web 2.0 araçlarının öğretimde kullanımına ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Nitel Araştırmalar. Bilimsel Araştırma, Yöntemleri. (Onbirinci Baskı). Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
  • Boyd, M. ve Ellison, N.B. (2007) Educational and Social Bene of Social Network Sites, Applications to Homan Services Education and Practice, Universty of Mıncsota, USA.
  • Byrne, R. (2009). The effect of Web 2.0 on teaching and learning. Teacher Librarian, 37(2), 50-53.
  • Collis, B.ve Moonen, J. (2008). Web 2.0 tools and processes in higher education: Quality perspectives. Educational Media International, 45(2), 93-106.
  • Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry & research design choosing among five approaches. Sage Publications.
  • Çelik, T. (2020). Web 2.0 araçları kullanımı yetkinliği ölçeği geliştirme çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 449-478.
  • Demirci Güler, M. P. ve Irmak, B.(2018). Fen eğitiminde teknoloji kullanimi üzerine yapilan çalişmalarin içerik analizi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(3), 2473-2496.
  • Engin, A. O., Tösten, R. ve Kaya, M. D. (2010). Bilgisayar destekli eğitim. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 69-80.
  • Ergenç, A. (2011). Web 2.0 ve sanal sosyalleşme: Facebook örneği. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Franklin, T. ve Harmelen, M. (2007). Web 2.0 for content for learning and teaching in higher education. http://www.jisc.ac.uk/media/documents/programmes/digitalrepositories/Web2-content-learning-and-teaching.pdf adresinden ulaşılmıştır.
  • Horzum, M. B. (2007). Web tabanlı yeni öğretim teknolojileri: Web 2.0 araçları. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 6(12), 99-121.
  • Horzum, M. B. 2010. Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsani Bilimler Dergisi, 7(1).
  • İşman, A., 2008. Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı. ISBN: 978-605-5885-25-0, 631s.
  • Kapan, K. & Üncel, R. (2020). Gelişen web teknolojilerinin Türkiye turizmine etkisi. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi,3(3),276-289. https://dergipark.org.tr/en/pub/saktad/issue/59328/756788
  • Kıyıcı, F. B. 2010. “The definitons and preferences of science teacher candidates concerning Web 2.0 tools: A phenomological research study”. Turkish Online Journal of Educational Technology, 9(2), 185-195.
  • Minic, N., Njegus, A. ve Tulić Ceballos, J. (2014). The impact of web 3.0 technologies on tourism information systems.
  • Sinteza 2014-Impact of the Internet on Business Activities in Serbia and Worldwide, 781-787.
  • Mishra, P. ve Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: a framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017– 1054.
  • Mirzeoğlu, D., Aktağ, I., Göcek, E. ve Boşnak, M. (2006). Bilgisayar destekli öğretimin basketbol becerilerinin öğrenimi üzerine etkisi. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri Dergisi, 1(2), 25-34.
  • Norton, P. ve Hathaway, D. (2008). On its way to K-12 classrooms, Web 2.0 goes to graduate school. Computers in the schools,25(3),163-180.
  • https://www.researchgate.net/publication/240953894_On_Its_Way_to_K12_Classrooms_Web_20_Goes_to_Graduate _School. adresinden erişildi.
  • OECD (2009). OECD (Organization of Economic Cooperation and Development). Main findings. Paris: OECD.
  • O'Reilly, T. (2007). What is Web 2.0: Design Patterns and Business Models for the Next Generation of. Communications & Strategies, 65, 17-37. https://www.researchgate.net/publication/24114032 adresinden erişildi.
  • Özmen, F., Aküzüm, C., Sünkür, M. ve Baysal, N. (2011). Sosyal ağ sitelerinin eğitsel ortamlardaki işlevselliği. 6th International Advenced Technologies Symposium (IATS’11), Elazığ, Turkey.
  • Özet, İ. (2014). Kent araştırmaları ve nitel yöntem. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  • Özgen, N., Özbek, R. ve Çelik, H. C. (2006). Coğrafya eğitiminde bilgisayar destekli öğretimin dersin hedeflerine ulaşma düzeyine etkisi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 261-270. DOI: 10.33418 Partnership for 21st Century Learning (2019’a). Framework for 21st Century Learning Definitions. Erişim Adresi: http://static.battelleforkids.org/documents/p21/P21_Framework_DefinitionsB FK.pdf (Erişim tarihi: 02.11.2022)
  • Prashnig, B. (2006). Learning styles and personalized teaching. London, UK: The Continuum International Publishing Group Ltd.
  • Timur, S., Timur, B., Arcagök, S. ve Öztürk, G. (2020). Fen Bilimleri öğretmenlerinin Web 2.0 araçlarına yönelik görüşleri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 63-108.
  • Tu, C., Blocher, M. ve Ntoruru, J. (2008). Integrate Web 2.0 technology to facilitate online professional community: EMI special editing experiences. Educational Media International,45(4), 335–341.
  • Uysal, M., Z. (2020). İlkokul 4. sınıf Fen Bilimleri dersinde Web 2.0 animasyon araçları kullanımının çeşitli değişkenlere etkisi. Yüksek lisans tezi. Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Niğde.
  • Yaman, H., Demirtaş, T. Ve Aydemir, Z. İ. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının dijital pedagojik yeterlilikleri. Electronic Turkish Studies, 8(8), 1407-1419.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Teknolojisi ve Bilgi İşlem
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Sümeyya Kuş Gürbey 0000-0003-4966-3991

Uğur Büyük 0000-0002-6830-8349

Erken Görünüm Tarihi 18 Haziran 2024
Yayımlanma Tarihi 25 Haziran 2024
Gönderilme Tarihi 7 Nisan 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024Cilt: 9 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kuş Gürbey, S., & Büyük, U. (2024). Eğitime Teknoloji Entegrasyonu: Web 2.0 Araçları. Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi, 9(1), 28-40. https://doi.org/10.47479/ihead.1279043
Değerli Meslektaşlarımız,
IHEAD'ın son sayısının (Cilt 9-Sayı 1) yayımlandığını bildirmekten mutluluk duymaktayız. Sayının yayımlanmasında emeği geçen editör kurulu üyelerine, hakemlere ve yazarlara değerli katkılarından dolayı özel teşekkürlerimizi sunarız. Ayrıca, IHEAD'ın gelecek sayısını (Cilt 9-Sayı 2) Aralık 2024 itibariyle yayımlamayı planlamaktayız. Ocak 2024 itibariyle dergimize Türkçe makalelerin yanı sıra İngilizce makaleler de kabul etmekteyiz. Eğitimle ile ilgili makalelerinizi değerlendirmekten büyük bir memnuniyet duyacağımızı bildirir katkılarınız için şimdiden teşekkür ederiz.
Editör Kurulu
Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi (IHEAD) by Aksaray Üniversitesi Eğitim Fakültesi içeriği CC BY-NC-SA 4.0. lisansına sahiptir.
by-nc-sa.svg

Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi (IHEAD) dünyada araştırmacılar, yayıncılar ve bilim insanları tarafından en fazla kullanılan benzerlik yazılımlarından birisi olan iThenticate'i kullanmaktadır.

ithenticate-badge-rec-reverse.jpg


Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi (IHEAD) açık erişimli bir dergidir.
Open-Access-logo.png