Araştırma Makalesi
Yıl 2021,
, 27 - 42, 01.06.2021
Öz
Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerini ve kültürel sermaye yeterliklerini belirlemektir. İlişkisel tarama modelinde olan araştırmanın örneklemini 2018-2019 eğitim öğretim yılında Adana ili merkez ilçelerinde (Çukurova, Seyhan, Yüreğir, Sarıçam) görev yapan 419 sınıf öğretmeni oluşturmuştur. Bu araştırmanın verileri “Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimi Ölçeği”, “Kültürel Sermaye Ölçeği ve araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgiler formu kullanılarak toplanmıştır. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin “kısmen uyuyor” aralığında yani yaşam boyu öğrenme eğilimine sahip oldukları belirlenmiştir. Öğretmenlerin kültürel sermaye yeterlikleri yüksek bulunmuştur. Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile kültürel sermaye yeterlikleri arasında orta düzeyde (r=.383) anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Sonuç olarak yaşam boyu öğrenme ve kültürel sermayenin birbiriyle etkileşim içerisinde olan iki nitelik olduğu; yaşam boyu öğrenme eğilimi arttıkça kültürel sermayenin de artacağı görülmüştür. Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile kültürel sermayelerinin yüksek çıkması “aktarım” yoluyla yetiştirdikleri öğrencilerinde de bu niteliklerin yüksek olmasına katkı sağlayacaktır.
Anahtar Kelimeler
Kültürel sermaye yeterliliği sınıf öğretmeni yaşam boyu öğrenme eğilimi
Destekleyen Kurum
Çukurova Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi
Proje Numarası
SYL-2019-11432
Teşekkür
Çukurova Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi (SYL-2019-11432) ne katkılarından dolayı teşekkür ederim.
Kaynakça
- Aksoy, M. (2013). Kavram olarak hayat boyu öğrenme ve hayat boyu öğrenmenin Avrupa Birliği serüveni. Bilig, Kış 2013, 64, 23-48.
- Arends,R.I. (1991).Learning to Teach. 3rd ed.Newyork:Mc Graw Hill.
- Avcı, Y. E. (2015). Öğretmenlerin kültürel sermaye yeterliklerinin incelenmesi. Doktora tezi, Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
- Ayaz, C. (2016). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek lisans tezi, Bartın Üniversitesi, Bartın.
- Aydın, A. & Ateş, K. (2010). Bilgi okuryazarlığı’ndan yaşam boyu öğrenme’ye. İstanbul: İdeal Kültür ve yayıncılık.
- Bahat, İ. (2013). Halk Eğitimi Merkezi Yöneticilerinin Hayat Boyu Öğrenme Algısı. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Başaran, M. (2005). Sınıf öğretmeni adaylarının bilgi okuryazarlığının değerlendirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (3), 163-177.
- Başbay, A. & Bektaş, Y. (2009). Çokkültürlülük bağlamında öğretim ortamı ve öğretmen yeterlikleri. Eğitim ve Bilim, 34(152), 31- 41.
- Bourdieu, P. (1986). The forms of capital. İn handbook of teory and research fort he sociology of education, ed. J. G. Richardson, 241-58. New York: Greenwood Press.
- Bucak, A. (2019). Öğretmenlerin kültürel sermaye ve yetkinlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Siirt Üniversitesi, Siirt.
- Bulaç, E.(2019). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Amasya Üniversitesi, Amasya.
- Can, S., Durukan, E., Ökmen, A. Ş., Dalaman, O. & Yorulmaz, A. (2012). İlköğretim bölümü öğretmen adaylarının serbest zaman faaliyetlerine katılım biçimlerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14(1), 132-137.
- Coşkun, Y. D. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
- Çam, E.(2017). İlköğretim öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisi (TPAB) düzeylerinin yaşam boyu öğrenme, özyeterlik düzeyleri ve hizmet içi eğitim gereksinimleri açısından incelenmesi:Muş/Bulanık örneği. Yüksek lisans tezi, Amasya Üniversitesi, Amasya.
- Demirel, Ö. (2010). Eğitim sözlüğü. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Demirel, Ö.(2012). Öğretim ilke ve yöntemleri öğretme sanatı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Dündar, H. (2016). Sınıf öğretmeni adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
- Erdoğan, D. G. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerine etki eden faktörler. Doktora tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi , Bolu.
- Ergüven Akbulut, S.(2019). Sınıf öğretmenlerinin kültürel sermayeleri, öz-yeterlikleri ve okullarındaki sosyal sermayeye yönelik algılarının incelenmesi. Doktora tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
- Evin Gencel, İ. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim ve Bilim, 38(170), 237-252.
- Gür, A(2011). Rekabet gücünün artırılmasında nitelikli işgücü ihtiyacı ve mesleki eğitim. Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
- Horuz, O. R. (2017). Mesleki eğitim merkezi öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Bartın ili örneği). Bartın Üniversitesi, Bartın.
- İleri, S. (2017). Din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve hayat boyu öğrenme faaliyetlerine katılım. Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Jarvis, P. (2004). Adult education and lifelong learning. Routledge: London.
- Kahraman, S. (2019). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile İngilizce dersine yönelik tutumları arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
- Karadağ, A & Aslan, S. (2013). Entelektüel özerklik ve sivil toplum. Çukurova Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 14(1), 185-198.
- Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri (19.Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
- Kılıç, H. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
- Kingston, P. W. (2001). The Unfulfilled Promise of Cultural Capital Theory. Sociology of Education Extra Ġssue. s. 88-99.
- Kip, S. (2010). Kültürel sermaye ve televizyon izleme alışkanlıkları. Doktora tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
- Knowles, M. (1996). Yetişkin öğrenenler, göz ardı edilen bir kesim, Çeviren: Serap Ayhan, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
- Tanatar, E. (2017). Öğretmenlerin iş değerleri ile yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi.
- Okçabol, R. (1994). Halk eğitimi (Yetişkin Eğitimi). İstanbul:Der Yayınları.
- Özer, B. & Gelen, İ. (2008). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerine sahip olma düzeyleri hakkında öğretmen adayları ve öğretmenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 40-55.
- Özgan, H. ve Karataşoğlu, D. (2016). Öğretmenlerin kültürel sermayeye ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 4(2), 1-14.
- Özkan, H. H. (2009). Bilgi toplumu eğitim programları. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 113-132.
- Özsöz, C. (2007). Pierre Bourdieu’nun temel kavramlarına giriş. Sosyoloji notları, 15-21.
- Pitsalis, M. & Porcu, M. (2016). Cultural capital and educational strategies. Shaping boundaries between group of students with homologous cultural behaviours. British journal of sociology of education, 1-6.
- Polat, B. & Göksel, H. Ç. (2014). Öğretmen adaylarının sosyal aktivite tercihlerinin ikili karşılaştırmalı ölçekleme yöntemiyle belirlenmesi. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 5(1), 88-100.
- Poyraz, H. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenmelerini etkileyen faktörler ile kurumları tarafından desteklenme algıları arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
- Richardson, P. L. (1978). Lifelong learning and public policy. Washington D.C: U.S.Government Printing Office.
- Sünbül, A. M.(1996). Öğretmen Niteliği ve Öğretimdeki Rolleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 8(8), 597-608.
- Tekışık, H.H. (2003). Öğretmenin Eğitme – Öğretme Yeterlikleri ve Görevleri, Uluslararası Dünya Öğretmen Eğitimi Konferansı (27 Ağustos-2 Eylül 1995), Ankara, MEB Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü.
- TED-Türk Eğitim Derneği, (2009). Öğretmen yeterlikleri. Ankara: Adım Okan Matbaacılık.
- Uzunboylu, H., & Hürsen, Ç. (2011). Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlilik Ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 449-460.
- Yaman, F. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi(Diyarbakır ili örneği). Yüksek lisans tezi, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.
- Yetim, A. & Göktaş, Z. (2004). Öğretmenin mesleki ve kişisel nitelikleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(2), 541-550.
- Yosso, T. J. (2005). Whose culture has capital? A critical race theory discussion of community cultural wealth. Race Ethnicity and Education, 8, 69-91.
INVESTIGATION OF TEACHERS’ LIFELONG LEARNING TENDENCIES AND CULTURAL CAPITAL IN TERMS OF SOME VARIABLES
Öz
The purpose of this research is to determine teachers' lifelong learning tendencies and cultural capital competencies. The sample of the study, which is in the relational screening model, consisted of 419 primary school teachers working in the central districts of Adana (Çukurova, Seyhan, Yüreğir, Sarıçam) in the 2018-2019 academic year. This study's data were collected using the "Lifelong Learning Tendencies Scale", "Cultural Capital Scale" and the personal information form prepared by the researcher. As a result of the research, it was determined that teachers' lifelong learning tendencies are in the "partly fit" range; that is, they have lifelong learning tendencies. Teachers' cultural capital competencies were found to be high. It has been observed that there is a moderate (r = .383) significant relationship between teachers' lifelong learning tendencies and their cultural capital competencies. As a result, life-long learning and cultural capital are two qualities that interact with each other; It has been observed that as the lifelong learning trend increases, cultural capital will also increase. Teachers' lifelong learning tendencies and high cultural capital will contribute to the high levels of these qualities in the students they raise through "transfer".
Anahtar Kelimeler
Cultural capital competencies primary school teacher lifelong learning
Proje Numarası
SYL-2019-11432
Kaynakça
- Aksoy, M. (2013). Kavram olarak hayat boyu öğrenme ve hayat boyu öğrenmenin Avrupa Birliği serüveni. Bilig, Kış 2013, 64, 23-48.
- Arends,R.I. (1991).Learning to Teach. 3rd ed.Newyork:Mc Graw Hill.
- Avcı, Y. E. (2015). Öğretmenlerin kültürel sermaye yeterliklerinin incelenmesi. Doktora tezi, Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
- Ayaz, C. (2016). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek lisans tezi, Bartın Üniversitesi, Bartın.
- Aydın, A. & Ateş, K. (2010). Bilgi okuryazarlığı’ndan yaşam boyu öğrenme’ye. İstanbul: İdeal Kültür ve yayıncılık.
- Bahat, İ. (2013). Halk Eğitimi Merkezi Yöneticilerinin Hayat Boyu Öğrenme Algısı. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Başaran, M. (2005). Sınıf öğretmeni adaylarının bilgi okuryazarlığının değerlendirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (3), 163-177.
- Başbay, A. & Bektaş, Y. (2009). Çokkültürlülük bağlamında öğretim ortamı ve öğretmen yeterlikleri. Eğitim ve Bilim, 34(152), 31- 41.
- Bourdieu, P. (1986). The forms of capital. İn handbook of teory and research fort he sociology of education, ed. J. G. Richardson, 241-58. New York: Greenwood Press.
- Bucak, A. (2019). Öğretmenlerin kültürel sermaye ve yetkinlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Siirt Üniversitesi, Siirt.
- Bulaç, E.(2019). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Amasya Üniversitesi, Amasya.
- Can, S., Durukan, E., Ökmen, A. Ş., Dalaman, O. & Yorulmaz, A. (2012). İlköğretim bölümü öğretmen adaylarının serbest zaman faaliyetlerine katılım biçimlerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14(1), 132-137.
- Coşkun, Y. D. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
- Çam, E.(2017). İlköğretim öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisi (TPAB) düzeylerinin yaşam boyu öğrenme, özyeterlik düzeyleri ve hizmet içi eğitim gereksinimleri açısından incelenmesi:Muş/Bulanık örneği. Yüksek lisans tezi, Amasya Üniversitesi, Amasya.
- Demirel, Ö. (2010). Eğitim sözlüğü. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Demirel, Ö.(2012). Öğretim ilke ve yöntemleri öğretme sanatı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Dündar, H. (2016). Sınıf öğretmeni adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
- Erdoğan, D. G. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerine etki eden faktörler. Doktora tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi , Bolu.
- Ergüven Akbulut, S.(2019). Sınıf öğretmenlerinin kültürel sermayeleri, öz-yeterlikleri ve okullarındaki sosyal sermayeye yönelik algılarının incelenmesi. Doktora tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
- Evin Gencel, İ. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim ve Bilim, 38(170), 237-252.
- Gür, A(2011). Rekabet gücünün artırılmasında nitelikli işgücü ihtiyacı ve mesleki eğitim. Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
- Horuz, O. R. (2017). Mesleki eğitim merkezi öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Bartın ili örneği). Bartın Üniversitesi, Bartın.
- İleri, S. (2017). Din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve hayat boyu öğrenme faaliyetlerine katılım. Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Jarvis, P. (2004). Adult education and lifelong learning. Routledge: London.
- Kahraman, S. (2019). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile İngilizce dersine yönelik tutumları arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
- Karadağ, A & Aslan, S. (2013). Entelektüel özerklik ve sivil toplum. Çukurova Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 14(1), 185-198.
- Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri (19.Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
- Kılıç, H. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
- Kingston, P. W. (2001). The Unfulfilled Promise of Cultural Capital Theory. Sociology of Education Extra Ġssue. s. 88-99.
- Kip, S. (2010). Kültürel sermaye ve televizyon izleme alışkanlıkları. Doktora tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
- Knowles, M. (1996). Yetişkin öğrenenler, göz ardı edilen bir kesim, Çeviren: Serap Ayhan, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
- Tanatar, E. (2017). Öğretmenlerin iş değerleri ile yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi.
- Okçabol, R. (1994). Halk eğitimi (Yetişkin Eğitimi). İstanbul:Der Yayınları.
- Özer, B. & Gelen, İ. (2008). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerine sahip olma düzeyleri hakkında öğretmen adayları ve öğretmenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 40-55.
- Özgan, H. ve Karataşoğlu, D. (2016). Öğretmenlerin kültürel sermayeye ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 4(2), 1-14.
- Özkan, H. H. (2009). Bilgi toplumu eğitim programları. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 113-132.
- Özsöz, C. (2007). Pierre Bourdieu’nun temel kavramlarına giriş. Sosyoloji notları, 15-21.
- Pitsalis, M. & Porcu, M. (2016). Cultural capital and educational strategies. Shaping boundaries between group of students with homologous cultural behaviours. British journal of sociology of education, 1-6.
- Polat, B. & Göksel, H. Ç. (2014). Öğretmen adaylarının sosyal aktivite tercihlerinin ikili karşılaştırmalı ölçekleme yöntemiyle belirlenmesi. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 5(1), 88-100.
- Poyraz, H. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenmelerini etkileyen faktörler ile kurumları tarafından desteklenme algıları arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
- Richardson, P. L. (1978). Lifelong learning and public policy. Washington D.C: U.S.Government Printing Office.
- Sünbül, A. M.(1996). Öğretmen Niteliği ve Öğretimdeki Rolleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 8(8), 597-608.
- Tekışık, H.H. (2003). Öğretmenin Eğitme – Öğretme Yeterlikleri ve Görevleri, Uluslararası Dünya Öğretmen Eğitimi Konferansı (27 Ağustos-2 Eylül 1995), Ankara, MEB Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü.
- TED-Türk Eğitim Derneği, (2009). Öğretmen yeterlikleri. Ankara: Adım Okan Matbaacılık.
- Uzunboylu, H., & Hürsen, Ç. (2011). Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlilik Ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 449-460.
- Yaman, F. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi(Diyarbakır ili örneği). Yüksek lisans tezi, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.
- Yetim, A. & Göktaş, Z. (2004). Öğretmenin mesleki ve kişisel nitelikleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(2), 541-550.
- Yosso, T. J. (2005). Whose culture has capital? A critical race theory discussion of community cultural wealth. Race Ethnicity and Education, 8, 69-91.
Toplam 48 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Proje Numarası | SYL-2019-11432 |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 5 Mart 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |
Cited By
İngilizce Öğretmenlerinin Görüşleri Odağında Hayat Boyu Öğrenme Becerilerinin İngilizce Dil Öğretim Süreçlerine Yansıtılması
Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi
https://doi.org/10.53444/deubefd.1415246
Relationship Between Lifelong Learning Tendencies and Self-directed Learning Skills of Teacher Candidates
Journal of Teacher Education and Lifelong Learning
https://doi.org/10.51535/tell.1364894
Examining the relationship between teachers’ lifelong learning tendencies and digital literacy levels
Journal of Educational Technology and Online Learning
https://doi.org/10.31681/jetol.1034697
Değerli Meslektaşlarımız,
IHEAD'ın son sayısının (Cilt 9-Sayı 1) yayımlandığını bildirmekten mutluluk duymaktayız. Sayının yayımlanmasında emeği geçen editör kurulu üyelerine, hakemlere ve yazarlara değerli katkılarından dolayı özel teşekkürlerimizi sunarız. Ayrıca, IHEAD'ın gelecek sayısını (Cilt 9-Sayı 2) Aralık 2024 itibariyle yayımlamayı planlamaktayız. Ocak 2024 itibariyle dergimize Türkçe makalelerin yanı sıra İngilizce makaleler de kabul etmekteyiz. Eğitimle ile ilgili makalelerinizi değerlendirmekten büyük bir memnuniyet duyacağımızı bildirir katkılarınız için şimdiden teşekkür ederiz.
Editör Kurulu
IHEAD'ın son sayısının (Cilt 9-Sayı 1) yayımlandığını bildirmekten mutluluk duymaktayız. Sayının yayımlanmasında emeği geçen editör kurulu üyelerine, hakemlere ve yazarlara değerli katkılarından dolayı özel teşekkürlerimizi sunarız. Ayrıca, IHEAD'ın gelecek sayısını (Cilt 9-Sayı 2) Aralık 2024 itibariyle yayımlamayı planlamaktayız. Ocak 2024 itibariyle dergimize Türkçe makalelerin yanı sıra İngilizce makaleler de kabul etmekteyiz. Eğitimle ile ilgili makalelerinizi değerlendirmekten büyük bir memnuniyet duyacağımızı bildirir katkılarınız için şimdiden teşekkür ederiz.
Editör Kurulu
Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi (IHEAD) by Aksaray Üniversitesi Eğitim Fakültesi içeriği CC BY-NC-SA 4.0. lisansına sahiptir.
Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi (IHEAD) dünyada araştırmacılar, yayıncılar ve bilim insanları tarafından en fazla kullanılan benzerlik yazılımlarından birisi olan iThenticate'i kullanmaktadır.
Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi (IHEAD) açık erişimli bir dergidir.
